nia czego, brak łatwości, przeciwność, przeszkoda, zapora, zawada, bieda, ucisk; czynić t-ci = nie chcieć czego załatwić, przeszkadzać, nie przystawać na co; pokonać, przezwyciężyć t-ci = usunąć przeszkody.
Trudny, niełatwy, ciężki do uskutecznienia, przedstawiający pewne przeszkody: chcącemu nic t-go; t. do czego, ku czemu = nieskory, nieprędki, ciężki, ociężały; t-a z nim sprawa; t. do pożycia = nieprzystępny, niezgodny; t-a rada = nie może być inaczej, trzeba ś. z tym zgodzić.
Trudowiki, ros., grupa pracy, stronnictwo w Rosji, dążące do demokratyzacji społecznej, ludowładztwa socjalistycznego i samorządu poszczególnych krajów, ze szczególnym uwzględnieniem interesów włościaństwa i nadaniem temuż ziemi.
Trudzić, sprawiać trud; zajmować kogo swojemi sprawami, interesami; męczyć, fatygować, nużyć, mordować; sprawiać komu przykrość, niepokoić, trapić; t. ś., nużyć ś., męczyć ś., fatygować ś., zadawać sobie trud, pracę.
Trufla, wł., jadalny grzyb ziemny, w czasie dojrzewania mocno pachnący, piestrak (fig.).
Truflowy. wł., dotyczący trufli, zrobiony z trufli, przyrządzony z truflami; wyżeł t. = wyuczony szukać w ziemi trufli.
Truizm, ang., prawda niezaprzeczona, oczywista, pewnik; prawda oklepana, ogólnie znana, komunał.
Truk, ang., zręczny sposobik; zamiana; system zamienny, według którego pracodawcy usiłują wynagrodzić pracowników towarem, nie pieniędzmi, i zmusić ich do kupowania w razie potrzeby tylko we wskazanych zakładach.
Trukać, wydawać głos turkawki.
Trukczaszy, dawny urząd w Polsce; urzędnik, roznoszący półmiski u stołu dworskiego, potym urząd i tytuł honorowy.
Trulica, skrzynka.
Trumf, nm., atut, karta świętna; rodzaj gry w karty.
Trumienka, mała trumna.
Trumienny, dotyczący trumny; stolarz t. = robiący trumny.
Trumna, Trunna, Truna, skrzynia podłużna, drewniana a. metalowa, w którą chowają ciało umarłego (fig.).
Truna — p. Trumna.
Trunąć, bąknąć, pisnąć.
Truneczka, Trunienka — p. Trumienka.
Trunek, nm., płyn, napój, zawierający alkohol do picia, gorąco t-i = okowita, arak, różne wódki; dobry t. na frasunek = oszołomienie ś. trunkiem, zapominając o zmartwieniach i kłopotach.
Trunkowy, nm., dotyczący trunku; napój t. = zawierający trunek, alkoholiczny; człowiek t. = używający dużo trunku, upijający ś., pijak.
Trup, ciało zmarłego; paść t-em = umrzeć nagle; położyć kogo t-em = zabić; blady jak t. = bardzo blady; czuć to t-em = zagraża śmiercią; zbior., zam. trupy
Trupa, fr., towarzystwo aktorów dramatycznych.
Trupek, mały trup.
Trupi, odnoszący ś. do trupa, trupowi właściwy: t-a bladość; t-ia główka = gatunek dużego motyla z rodziny kordziuków z plamą na grzbiecie w kształcie
