Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/117

Ta strona została przepisana.

Trzeszczeć, wydawać trzask przy łamaniu ś., przy rwaniu ś., rozdzieraniu ś.; pękać, wydawać tarkot; aż mi w głowie t-y = boli mnie, jest zbytnio czym zajęta, mocno skłopotana, pełna huku, trzasku.

Trzeszczka, jedna z dwu małych, przesuwalnych kostek wśród stopni.

Trześnia, drzewo owocowe z rodziny różowatych, czereśnia (fig.).

Trześniowy, odnoszący ś. do trześni, zrobiony z drzewa a. z owocu trześni.

Trzewiap. Trzewo.

Trzewice, trzewiki.

Trzewiczek, zdr. od Trzewik; t. roślina z rodziny storczykowatych, obówik.

Trzewicznikp. Trzewiczek.

Trzewicznyp. Trzewikowy.

Trzewiczysko, brzydki, niezgrabny trzewik.

Trzewik, rodzaj obuwia bez cholewy, okrywającego tylko stopę.

Trzewikodziób, okazały ptak afrykański z rzędu bocianowatych z rodziny czapli, z dużym dziobem w kształcie trzewika drewnianego (fig.).

Trzewny, odnoszący ś. do trzewa, do trzew.

Trzewo, Trzewa, Trzewia, kiszki, żołądek, błony i wszelkie narzędzia wewnątrz jamy brzusznej, wnętrzności.

Trzeźwić, wracać przytomność zemdlonemu a. pijanemu; orzeźwiać; wyprowadzać kogo ze złudzeń; t. ś., przychodzić do przytomności po przepiciu, po zemdleniu; orzeźwiać ś., ożywiać ś.

Trzeźwieć, przychodzić do przytomności po przepiciu, po omdleniu, wychodzić z oszołomienia, odzyskiwać przytomność umysłu, pozbywać ś. złudzeń.

Trzeźwo, przysł., nie będąc pijanym; przytomnie, wstrzemięźliwie; na t. = zimno, na rozum biorąc, nie unosząc ś. uczuciem ani złudzeniem.

Trzeźwość, stan osoby nie pijanej, nie pozbawionej przytomności, przytomność, wstrzemięźliwość co do trunków; t. umysłu = pogląd na rzeczy rozsądny, jasny, pozbawiony złudzeń.

Trzeźwy, nie pozbawiony przytomności, przytomny, który ś. nie upija, wstrzemięźliwy; rozsądnie na rzeczy patrzący, jasno rzeczy widzący; kierujący ś. rozumem, a nie sercem i wyobraźnią; pogląd t-y = rozsądny.

Trzęsak, rodzaj raka galaretowatego (choroby).

Trzęsawa, Trzęsawica, Trzęsawisko, ziemia bagnista, gdzie nogi zapadają ś.; trzęsienie, drżenie członków.

Trzęsawiecp. Drętwik.

Trzęsawiskop. Trzęsawa.

Trzęsawisty, obfitujący w trzęsawiska, błotnisty, bagnisty.

Trzęsawka, ozdoba przy ubiorach kobiecych, trzęsąca ś. przy każdym poruszeniu, kitka, trzęsidło.

Trzęsawy, skłonny do trzęsienia ś.

Trzęsiankap. Trzęsionka.

Trzęsiączka, choroba nerwowa, objawiająca ś. drżeniem członków.

Trzęsidełko, zdr. od Trzęsidło.

Trzęsidło, roślina mikroskopijna z gromady wodorostów, tworzy nitki paciorkowate (fig.) — p. Trzęsawka.

Trzęsienie, wstrząsanie, chwianie; drżenie, dygotanie;