mioty potrzebne Przy czesaniu ś. i ubieraniu; wytworny całkowity strój kobiecy (fig.); robie t-ę, ubierać się.
Tualetowy, fr., dotyczący tualety; odnoszący ś. do kosmetyków: t. ocet.
Tuatara, gad z rzędu prajaszczurów, zamieszkujący Nową Zelandię (fig.).
Tuba, łć., rura z blachy lub tektury, służąca do przesyłania głosu na większą odległość (fig.); instrument metalowy dęty o najniższym potężnym tonie basowym; t. akustyczna = cienka rurka, wygięta muszlowato, wkłada się cienkim końcem w ucho, w szerszy koniec mówi się, używana przez osoby o słuchu przytępionym.
Tubalny, łć., donośny, grzmiący (o głosie).
Tuberkuliczny, łć., gruźliczy.
Tuberkulina, łć., rodzaj surowicy, wyrabianej ku końcowi XIX st. przez bakterjologa, d-ra Kocha, mającej niby leczyć gruźlicę płucną, lecz zarzuconej, gdyż była szkodliwą.
Tuberkuloza, łć., gruźlica, suchoty płucne.
Tuberkuły, łć., gruzełki, wrzodziki na płucach i członkach ciała zarażonych tuberkulozą (fig.); suchoty.
Tuberoza, łć., roślina liljowata o pięknych białych kwiatach, silnie pachnących (fig.).
Tubka, łć., rurka, w jednym końcu zamknięta, w drugim zaśrubowywana, kapsla cynowa do farb olejnych.
Tubylec, mieszkaniec danego kraju, krajowiec tuziemiec.
Tucja, żużle miedzi.
Tucz, tłustość, otyłość; pokarm tuczący.
Tucza, czarna chmura, grożąca burzą; t. świecka = życie świeckie, nie zakonne.
Tuczanka, kura tuczona, pularda.
Tuczec, łopatka u zwierząt.
Tuczesny, żyjący w danym czasie, w danym czasie istniejący, odbywający ś., współczesny, owoczesny, dzisiejszy.
Tucznieć, nabierać ciała, stawać ś. tucznym, tłuścieć, tyć, grubieć.
Tuczność, tłustość, otyłość.
Tuczny, tłusty, otyły, karmiony, karmny, spasły; tuczący, pożywny, posilny, nie postny.
Tuczony, którego umyślnie utuczono, upasiono, aby był tłusty, aby posiadał dużo ciała, spasiony.
Tuczybrzuch, żarłok, obżartuch, pasibrzuch.
Tuczyciel, człowiek, który tuczy.
Tuczyć, karmić obficie i posilnie dla zwiększenia ilości tłuszczu i objętości ciała; t. ś., karmić ś. obficie dla nabrania ciała, tyć skutkiem obfitego pożywienia.
Tudy, przysł., tamtędy, w tamtą stronę; ni siudy, ni t. = ani tu, ani tam, niema sposobu, położenie bez wyjścia.
Tudzież, przysł., tuż blizko, bliziuteńko; zaraz, w tej chwili, natychmiast; sp., i, a także, nadto, a zarazem, prócz tego, oraz, jako też.
Tuf, nm., skała, która powstała przy udziale wody z luźnego ma-
