Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/128

Ta strona została przepisana.

Tutti-quanti (kwanti), wł., iron., wszyscy razem i tym podobni, wszycy jednakowi.

Tuwalnia, wł., ręcznik, chusta, obrus; ręcznik, który ministranci trzymają dla przystępujących do Komunji św.

Tuz, nm., as w kartach; przen., człowiek, zajmujący wysokie stanowisko w społeczeństwie, dygnitarz; t-y, żart., uderzenia pięścią, kijem, guzy; przen., niebezpieczeństwo; pójść z kim w t-y = wziąć ś. za łby; t-em jeździć = w pojedynkę, jednym koniem.

Tuzać, ciągnąć, ciągać, targać, szarpać; t. ś., ciągnąć ś. nawzajem, targać ś., szarpać ś.

Tuziemiec, stały mieszkaniec danej ziemi, danego kraju, tubylec, krajowiec, autochton.

Tuzin, fr., dwanaście sztuk.

Tuzinek, fr., sukno średniego gatunku.

Tuzinkowy, fr., jeden z tuzina; ladajaki, bylejaki, pospolity, marny, lichy, nędzny.

Tuzinowy, fr., należący do tuzina, wzięty z tuzina.

Tuzować, szturchać, bić pięściami; wymawiać co komu surowo, łajać, besztać kogo, wymyślać komu.

Tuzy, uderzanie pięścią, szturchanie, szturchaniec; guzy od uderzeń pięścią.

Tuż przysł., w niewielkiej odległości, bliziutko; natychmiast, bez zwłoki, niezwłocznie.

Tużurek, fr., rodzaj czarnego surduta męskiego, na dwa rzędy guzików, przywdziewanego szczególniej na uroczystości, na wizyty (fig.).

Tużyć, tęsknić.

Twardnąć, Twardnieć, Twardzieć, stawać ś. twardym; zatwardziałym, stawać ś. nieużytym, nielitościwym.

Twardo, przysł., nie miękko, w stanie stałym, nie płynnym i nie półpłynnym: ugotować jaja na t.; mocno, tęgo: t. spać; ściśle, surowo: t. pościć; niełatwo, ciężko, z trudem, z oporem: t. to idzie; stale, uparcie: stać t. przy kim a. przy czym; t. ś. z kim obchodzić = ostro, nie ustępując, nielitościwie.

Twardogębyp. Twardousty.

Twardogłazy, twardy, jak głaz.

Twardogłowy, mający twardą głowę, niepojętny, tępy, uparty.

Twardokarki, posiadający twardy kark, nieugięty, wytrzymujący to, co go spotyka, uparty.

Twardokuty, mocno skuty a. wykuty, stały, oporny, nieustępujący; rozumny, przebiegły.

Twardoostry, twardy, a zarazem ostry.

Twardosercy, zatwardziały, nieużyty, nielitościwy, nie podlegający wzruszeniom.

Twardoskorupy, mający twardą skorupę.

Twardoskóry, pokryty twardą skórą, mający twarde pokrycie.

Twardoszyi, posiadający twardą szyję; hardy, zuchwały, niepokorny, krnąbrny, uparty, zacięty.

Twardość, własność ciał przeciwstawiania oporu przy rysowaniu, nacinaniu narzędziami ostremi a. przyciskaniu, gnieceniu itp.; t. umysłu = niezdolność, tępość; t. serca = nieczułość.

Twardostrawy, trawiący najtwardsze rzeczy.

Twardouchy, mający słuch przytępiony; głuchy na prośby, nieczuły, nieużyty, nieubłagany.

Twardoustność, brak czułości w pysku; nieposłuszeństwa, niekarność, zuchwałość, krnąbrność.

Twardousty, mający twardy pysk, nie dający ś. łatwo powodować: t. koń; nieukrócony, niepohamowany.