Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/134

Ta strona została przepisana.

pempierwowzorem, przedstawiający wszystkie a. najwybitniejsze znamiona typu; charakterystyczny, znamienny.

Typtologja, gr., rozmowa z duchami za pomocą pukań (termin spirytystyczny).

Tyraćp. Terać.

Tyrada, fr. w muz. i śpiewie: ozdoba pomiędzy dwoma tonami, którą się wykonywa, szybko przebiegając tony między temi leżące; długa mowa, potok słów w tonie deklamacyjnym, przesadne górnolotne wyrażanie ś.

Tyraljer, fr., w wojsku: celny strzelec, walczący przed główną linją w szyku rozruconym.

Tyraljerka, fr., prowadzenie bitwy szeregami rozproszonemi, szykiem rozrzuconym.

Tyraljerski, fr., odnoszący ś. do tyraljera a. tyraljerki.

Tyran, gr., w starożytności: jedynowładca, panujący absolutnie; przen., człowiek bezwzględny, okrutnik, ciemięzca.

Tyranizować, gr., dręczyć, znęcać się, opanowywać; zmuszać kogo do czegoś egoistycznie.

Tyranja, gr., okrutne samowolne rządy, ciemięstwo, okrucieństwo.

Tyranka, gr., kobieta okrutna i samowolna, bezwzględna władczyni.

Tyrański, odnoszący ś. do tyrana, właściwy tyranowi, należący do tyrana; okrutny, bezwzględny, absolutystyczny.

Tyrańsko, gr., przysł., okrutnie, bezwzględnie.

Tyraństwo, gr.p. Tyranja.

Tyras, sieć do chwytania przepiórek, kuropatw, bekasów i t. d.

Tyrjakap. Drjakiew.

Tyrkotaćp. Turkotać.

Tyrlikać, terlikać, trelować.

Tyrolski, pochodzący z Tyrolu; t. kapelusz = z dużym rondem.

Tyrozyna, gr., jeden z produktów trawienia, powstający w jelitach.

Tyrs, Tyrsus, gr., laska Bachusa, otoczona bluszczem i liściem winogronowym. zakończona szyszką (fig.).

Tysiąc, liczebnik główny = 1000.

Tysiąclecie, Tysiącolecie, przeciąg czasu, obejmujący tysiąc lat; tysiączna rocznica jakiegoś zdarzenia.

Tysiącletni, Tysiącoletni, trwajmy tysiąc lat.

Tysiącogłośny, składający się z tysiąca głosów, z licznych głosów.

Tysiącoleciep. Tysiąclecie.

Tysiącoletnip. Tysiącletni.

Tysiącomilowy, ciągnący ś. na tysiąc mil, mający tysiąc mil długości.

Tysiąconógp. Skolopendra.

Tysiączek, zdr. od Tysiąc.

Tysiącznik, dowódca oddziału, złożonego z tysiąca żołnierzy; roślina lecznicza z rodziny goryczkowatych, centurja (fig.) — p. Milenarjusz.

Tysiącznobarwy, posiadający wiele barw, pstry.

Tysiączny, liczeb. porządkowy od 1000; zawierający w sobie tysiąc, będący jedną częścią całości podzielonej na tysiąc równych części.

Tyszarnia, kopalnia kamieni, łomy kamienia.

Tytan, gr., pierwiastek chemiczny, metal ciemno-szary, trudno topliwy; przydomek Heljosa bożka słońca; przen., olbrzym, siłacz.

Tytaniczny, gr., właściwy tytanowi; t-a praca = praca wielka, wymagająca wielkich wysiłków.