Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/144

Ta strona została przepisana.

sprawiać komu uciechę, przyjemność, rozrywkę, radość, pociechę, radować; u. ś., odczuwać uciechę, doznawać uciechy, pociechy, radości, przyjemnego uczucia.

Uciesznie, Ucieszno, przysł., zabawnie, wesoło, śmiesznie, komicznie, żartobliwie.

Uciesznik, żartowniś, błazen, trefniś.

Ucieszność, charakter tego, co jest ucieszne, zabawność, wesołość, wesołe usposobienie.

Ucieszny, sprawiający uciechę, przyjemny, radosny; zabawny, żartobliwy, wesoły, śmieszny, pocieszny, komiczny.

Ucieszyciel, człowiek, który kogoś cieszy, sprawia mu uciechę, przyjemność, przynosi mu uspokojenie, daje pociechę.

Ucieszyćp. nied. Ucieszać.

Ucieścić, uwalać ciastem.

Ucięto, przysł., krótko, jakby z urwaniem, nie dokończywszy myśli, urywanie; skąpo, nieobficie.

Ucięty, odjęty cięciem, obcięty, ujęty; urwany, przerwany, skrócony, nie dokończony, nie dopowiedziany.

Ucinać, dok. Uciąć; tnąc odejmować, urzynać, obcinać, ujmować część cięciem, odcinać, skracać; przerywać, przestawać raptem: u. mowę; jak uciął = przerwało ś., ustało odrazu.

Ucinek, kawałek odcięty, część odcięta, oderwana, ścinek, okrawek, odcinek; część, wyjęta z całości, skrót; ułamek, gruz, szczątek; uszczerbek, ubytek; małż z podgromady cewiaków, pospolity w morzach: Niemieckim, Bałtyckim i na wybrzeżach Grenlandji, małgiew ucięta (fig.).

Ucinkowy, nie cały, nie ciągły; odłączony, ułamkowy, urywany, ironiczny, docinający komu.

Ucios, ukośne ściosanie brzegu w dół, a. pod górę.

Uciosać, Uciesać, odciąć, odrąbać, wyciosać, wykonać co ciosaniem.

Ucisk, uciskanie, przyciskanie, tłoczenie, nakładanie ciężarów, uciśnienie, uciemiężenie, ciemięstwo, gnębienie: żyć w u-ku; uczucie ciśnienia, ściskania, tłoczenia, uwierania.

Uciskać, dok. Ucisnąć; o obuwiu: cisnąć, uwierać, dolegać; gnębić, ciemiężyć, uciemiężać, przygnębiać, tyranizować.

Uciskadło, kawałek płótna, złożony w kilkoro do przyciskania ran, kompres.

Ucisły, ciasny, uciskający, gniotący.

Ucisnąćp. nied. Uciskać.

Uciszać, dok. Uciszyć, robić co cichszym, uśmierzać, uspokajać, skłaniać do uciszenia ś.; u. ś., cichszym ś. stawać, zamilkać, uspokajać ś; uśmierzać ś.: uciszyła ś. burza, wiatr i t. p.

Uciszyciel, ten, który ucisza.

Uciszyćp. nied. Uciszać.

Uciśnienie, Uciśnięcie, rzecz., od Ucisnąć, boleść, ból, cierpienie, dolegliwość, udręczenie.

Uciśniony, ten, którego uciskają uciemiężają, uciemiężony.

Uciułać, zebrać, zaoszczędzić z trudnością, zebrać cząstkami.

Ucudnić, cudnym, cudownym uczynić.

Ucuglować, nałożyć cugle, okiełznać, przen., pohamować, opanować.

Ucukrować, Ucukrzyć, zaprawić cukrem, ustroić cukrem, posypać cukrem, ulukrować; u. ś., być zaprawianym, ustrojonym cukrem; przejść na wskroś cukrem.

Ucumować, uwiązać statek u brzegu cumą, t. j. powrozem.

Ucywilizować, uobyczaić, oświecić, okrzesać, zrobić oświeconym;