Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/146

 Uczesać (się), szczotką a. grzebieniem włosy komu (sobie) ułożyć, ugładzić, uporządkować.

 Uczestnica, Uczestniczka, kobieta, która bierze w czym udział, na którą przypada część czego.

 Uczestnictwo, współudział, udział, należenie w części do czego; przyczynianie ś. do czego.

 Uczestniczka — p. Uczestnica.

 Uczestniczy, uczestniczący w czym.

 Uczestniczyć, być uczestnikiem czego, brać w czym udział, należeć do czego, przyczyniać ś. do spełnienia czego.

 Uczestnik, człowiek, biorący w czym udział, należący do czego, współdziałający, przyczyniający ś, do czego, na którego przypada część czego.

 Uczęstować, uraczyć, przyjąć, ugościć, podjąć hojnie, gościnnie: u. ś., uraczyć ś., ucztę sobie wyprawić, zjeść a. wypić za dużo, pohulać.

 Uczęszczać, bywać gdzie często, często dokąd chodzić, odwiedzać co: u. do szkoły, do uniwersytetu.

 Uczkur, pasek jedwabny siatkowy, na który spodnie nawlekano w pasie i zawiązywano, żeby nie opadły.

 Uczlik, pieniądz srebrny trypolitański = 1 rb. 35 kop, dzieli ś. na 120 para, weczlik.

 Uczłonkować, opatrzyć w członki, podzielić na członki, rozczłonkować.

 Uczłowieczać, dok. Uczłowieczyć; czynić człowiekiem, czynić podobnym do człowieka, czynić godnym imienia człowieka, wpajać przymioty i obyczaje ludzkie, kształcić, cywilizować, uszlachetniać; u. ś., stawać ś. człowiekiem, stawać ś. podobnym do człowieka, stawać ś godnym imienia człowieka; doskonalić ś. pod względem moralnym i umysłowym, cywilizować ś.

 Uczniak, żart., uczeń niższych klas szkoły.

 Uczniowski, odnoszący ś. do ucznia, należący do ucznia; pokój u. = w którym uczniowie przebywają.

 Uczny, o zwierzętach: przyuczony, wyuczony, przyzwyczajony, wytresowany.

 Uczołgać się, czołgając ś. ujść, dostać ś. dokąd, poczołgać ś., powlec ś.

 Uczoność, posiadanie wielkiej nauki, nauka, rozum, wykształcenie.

 Uczony, posiadający wysoką naukę w jakim jej dziale, pełen nauki, biegły w naukach; dotyczący uczonego; odnoszący ś. do nauk; rzecz., człowiek uczony, poświęcający ś. nauce, badacz naukowy, mędrzec.

 Uczta, wykwintne i obfite jedzenie i picie w towarzystwie lub na cześć czyjąś, biesiada, bankiet; pohulanka.

 Ucztolubny, lubiący uczty.

 Ucztować, wyprawiać ucztę, brać udział w ucztach, biesiadować, bankietować, przepędzać czas na hulankach, hulać.

 Uczucie, jeden z trzech zasadniczych pierwiastków psychologicznych, mocą którego odczuwamy zjawiska zmysłowe (np. ból, swędzenie i t. p.), lub stany duchowe (np. radość, smutek, rozpacz), jako przyjemne lub przykre; sama owa przyjemność lub przykrość: miłe, przykre, rozkoszne, bolesne, straszne u.; u. miłości, przyjaźni, czci; u. religijne, etyczne, estetyczne; u. wzniosłości a. śmieszności; wyzbyć ś. wszelkich u-ć ludzkich = szlachetniejszych popędów.

 Uczuciowość, właściwość czło-