Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/152

u. komu, dopiekać mu, dokuczać, przymawiać; u. czym serce = zapalać.

 Ugarnirować, ubrać garnirowaniem, ozdobić.

 Ugasiciel, człowiek, który co ugasza.

 Ugasić — p. nied. Ugaszać.

 Ugasnąć, zgasnąć; przen., ustać, skończyć ś.

 Ugaszać, dok. Ugasić; gasić: u. pożar; tłumić, zaspokajać, nasycać: u. pragnienie, chęć.

 Ugaszczać, dok. Ugościć; przyjmować kogo u siebie gościnnie; podejmować, raczyć, częstować.

 Ugęszczać, dok. Ugęścić; zgęszczać, czynić gęściejszym.

 Ugiąć — p. nied. Uginać.

 Ugier, nm. — p. Ochra.

 Uginać, dok. Ugiąć; zginać, schylać, pochylać, skłaniać, zniżać, skrzywiać; u. przed kim kolana = klękać z oznaką hołdu, uniżoności; u. przed kim czoła = wyrażać mu cześć; u. karku = upokarzać ś., poddawać ś.; u. sukni, spódnicy = podginać, unosić, podkasywać; u. ś., pochylać ś., schylać ś., zniżać ś., skłaniać ś.; u. ś. przed kim = poddawać mu ś.; u. ś.: pod brzemieniem trosk, zmartwień, pracy i t. p. = nie móc podołać.

 Uginanie (się), uchylanie (ś.), pochylanie (ś.), zginanie (ś.); odchylanie, podnoszenie ubrania, żeby ś. nie zmoczyło; u. ś. światła = zboczenie promieni świetlnych przy przejściu ich koło brzegu ciał nieprzezroczystych; dyfrakcja.

 Ugipsować, powlec, napuścić, pokryć, pociągnąć gipsem.

 Ugładzić, uczynić gładkim, wygładzić, wyrównać; czynić spokojniejszym, mniej gniewnym, pokorniejszym; hamować, ułagadzać.

 Ugłaskać — p. nied. Ugłaskiwać.

 Ugłaskiwać, dok. Ugłaskać; wygładzać, czynić gładszym, muskać; czynić mniej dzikim, udobruchać; przyswajać, obłaskawiać; u. ś., oswajać ś., obłaskawiać ś.

 Ugłodnieć, wygłodnieć.

 Ugłodzony, zgłodniały.

 Ugminniać, dok. Ugminnić; czynić gminnym; czynić ordynarnym.

 Ugnać, Ugonić, nied. Uganiać; goniąc przebyć, przepędzić, dopędzić; upolować, uchwycić, odpędzić; pośpieszyć ś., wydołać; szybko przeczytać a. przepisać.

 Ugniatać, dok. Ugnieść; gniotąc nadawać kształt, formę, formować; gniotąc, ubijać, płaszczyć; uciskać, ciemiężyć.

 Ugnić, nied. Ugniwać; gnijąc, uleżeć ś., zupełnie przegnić; gnijąc rozmięknąć.

 Ugnieść — p. nied. Ugniatać.

 Ugniewać się, nagniewać ś.; rozgniewać ś. mocno.

 Ugnieździć się, uwić sobie gdzie gniazdo; wybrać sobie miejsce pobytu, osiąść.

 Ugniłki (-łek), resztki pogniłe.

 Ugnisko, przegniłe odpadki zwierzęce i roślinne, kompost.

 Ugnoić, zasilić gnojem, nagnoić, zgnoić, wygnoić, uprawić nawozem, wynawozić; zrobić, żeby coś zgniło, przegnoić.

 Ugoda, zezwolenie dwu a. więcej osób na jaką rzecz, ugodzenie ś., traktat, umowa, umówienie ś.; zawrzeć u-ę = zgodzić ś. na wzajemne warunki; stanęła u. = umówiono ś., zgodzono ś. na coś; opłata wymuszona; stronnictwo ugodowe w Królestwie Polskiem w ostatnich latach, ugodowcy, realiści.

 Ugodniać — p. Ugadniać.

 Ugodnić, uczynić godnym, godniejszym, uzacnić, uszlachetnić, wywyższyć.

 Ugodnie, przysł., przez ugodę, za pośrednictwem ugody, umowy.

 Ugodny, Ugodliwy, dotyczący ugody.