Ukontentowany, kontent, rad, zadowolony; ucieszony, uradowany.
Ukończyć, położyć czemu koniec, zrobić co do końca, skończyć, doprowadzić do kresu, do ostatecznego rezultatu; załatwić, przestać; u. ś., skończyć ś., zakończyć ś., zostać skończonym.
Ukopać, kopaniem urobić, wykopać, tyle czego nakopać, ile potrzeba.
Ukor, Ukora, upokorzenie, ukorzenie.
Ukoralić, przybrać koralami, obwiesić, wysadzić koralami.
Ukoronować, odbyć obrząd koronowania, włożyć koronę na głowę = na znak władzy królewskiej, uwieńczyć koroną; ozdobić jakąś pracę, dzieło świetnym wynikiem ostatecznym, najcelniejszym uczynkiem; u. ś., włożyć sobie koronę na głowę, na znak władzy królewskiej.
Ukorzenić (się), wkorzenić ś.
Ukorzyć (się). upokorzyć (ś), poniżyć (Ś.), zhańbić (ś.).
Ukos, kierunek ukośny, pochyły i poprzeczny: na u., z u-a, u-em, w kierunku ukośnym; ukośnie skrajany płat jakiej tkaniny; siano, skoszona na łące.
Ukosistość, ukośność.
Ukośnica, roślina ozdobna z rodziny ukośnicowatych, begonja (fig.).
Ukośnie, Ukośno, przysł., w kierunku ukośnym, nie prostym, na ukos, ukosem.
Ukośnokątny, nie mający kąta prostego: trójkąt.
Ukośność, kierunek ukośny, po przekątni, poprzeczność.
Ukośny, idący w kierunku ukośnym, po przekątni, poprzeczny.
Ukować — p. Ukuć.
Ukój, ukojenie, uśmierzenie, spokój, równowaga.
Ukracać, dok. Ukrócić; krótszym czynić, skracać; zmniejszać, pomniejszać, ujmować; przen., poskramiać, hamować, uśmierzać, powściągać.
Ukradkiem, Ukradkowo, przysł., niejawnie, pokryjomu, tajemnie; potajemnie, sekretnie.
Ukraina, kraj, leżący na pograniczu; prowincja Rzeczypospolitej polskiej, obejmująca województwa: bracławskie i kijowskie; miejsce odległe, kraj daleki, koniec, kraniec świata.
Ukrainka, kobieta rodem z Ukrainy, mieszkanka Ukrainy; dumka ukraińska.
Ukrainny, odnoszący ś. do Ukrainy, graniczny; znajdujący ś., żyjący na Ukrainie.
Ukrajać — p. Ukroić.
Ukrasić (się), uczynić (ś.) pięknym, upiększyć (ś.), ozdobić (ś.).
Ukraść, przywłaszczyć sobie cudzą rzecz bez wiedzy właściciela, złodziejskim sposobem; u. sobie czas znaleźć chwilę wolną od zajęć; u. komu czas = zająć go swemi lub cudzemi interesami, gdy jest bardzo zajęty.
Ukrawać, dok. Ukroić, Ukrajać; krając, odłączać część czego, odkrawać, odcinać, ucinać; u. ś., odrzynać ś., odcinać ś.
Ukręcać, dok. Ukręcić; kręceniem co wykończyć, wykonać, wyrobić; kręcąc, odłączać, odrywać: u. klucz = złamać go; u. łeb komu uśmiercić kogo; u. łeb jakiej sprawie = udaremnić ją, intrygą nie dopuścić do jej ujawnienia, wytoczenia; u. bicz z piasku = z niczego coś robić.
Ukrochmalić, natrzeć krochmalem, nakrochmalić, usztywnić.
Ukroczyć, idąc wolno, krocząc, przebyć pewną przestrzeń.
Ukroić — p. nied. Ukrawać.
