Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/161

Ta strona została przepisana.

Ukwapliwość, zbytni pośpiech.

Ukwapliwy, nadto pośpieszny, zbytnio śpieszący ś.

Ukwasićp. Ukisić.

Ukwasorodniaćp. Utleniać.

Ukwaszony, ukiszony, kiszony, kwaszony.

Ukwestować, kwestując zebrać.

Ukwiał, zwierzę morskie świetnie ubarwione w postaci woreczka z otworem gębowym, otoczonym licznemi czułkami, należące do koralów wielowieńców, pojedyńczo rosnących, laktynja (fig.).

Ukwiałek, gatunek korala wielowieńca, żyjącego w m. Śródziemnym, woskowiec (fig.).

Ukwiecać, dok. Ukwiecić; okrywać, ozdabiać kwieciem.

Ul, budyneczek a. rodzaj kosza, urządzony na mieszkanie dla pszczół: u. słomiany (f.), u. drewniany ramowy (fig.), dziuple w drzewie, jako takież ich mieszkanie, barć.

Ulaćp. nied. Ulewać.

Ulak, tur., turecki urzędowy goniec konny, który mocen jest każdemu spotkanemu jeźdźcowi zamienić jego konia na swego zmęczonego.

Ulamować, obszyć galonem; pokryć materją, bramowaną galonem.

Ulatniać, dok. Ulotnić; ze stanu ciekłego przeprowadzać w gaz, ze stanu ciekłego przechodzić w parę, w gaz; u. ś., znikać nagle; u. ś. jak kamfora = znikać bez śladu, uchodzić niepostrzeżenie.

Ulatnianie, proces fizyczny przejścia ciał bez rozkładu chemicznego, ze stanu stałego cz. płynnego w stan gazowy, parowanie.

Ulatywać, Ulatać dok. Ulecieć; lecąc uciekać, umykać; u. nad kim, nad czym = unosić ś. nad czymś w powietrzu, bujać; lecąc w powietrzu, przebywać pewną przestrzeń.

Uląc sięp. Ulęknąć się.

Uląc się, Ulęgnąć się, wylęgnąć ś., urodzić ś., zwłaszcza z jaja.

Ulądzić, zmienić na ląd, osuszyć.

Uląg, poczęcie ś. życia, urodzenie.

Ulceracja, łć., jątrzenie ś. rany, ropienie.

Ulecp. nied. Ulegać.

Uleciećp. nied. Ulatywać.

Uleczalność, taki stan choroby, że można ś. z niej wyleczyć.

Uleczalny, możliwy do uleczenia.

Uleczony, uzdrowiony, wyleczony.

Uleczyć, za pomocą środków lekarskich uzdrowić, wyleczyć, przywrócić zdrowie; poprawić z jakiej wady, błędu; u. ś., być uleczonym, powrócić do zdrowia; poprawić się.

Ulegać, dok. Ulec; nie móc oprzeć ś. czemu, upadać pod ciężarem czego, poddawać ś. czemu, nie stawiać oporu czemu, nie sprzeciwiać ś. czemu; u. przemocy, konieczności, gwałtowi, nieprzyjacielowi; podpadać pod co, być oddanym czemu, oddawać ś. czemu, stawać ś. udziałem czego: u. zniszczeniu, odmianie, zepsuciu, śmierci; to nie u-a wątpliwości = jest pewnem, niewątpliwem;być posłusznym komu, czemu: u. prawu, rozkazowi; być uległym komu, powrolnym dla kogo, ustępować mu we wszystkim, dogadzać jego woli; przypadać do ziemi, kłaść co, aby gdzie czas ja-