spicie ś.; zupełna a. częściowa utrata przytomności pod wpływem jakiegoś afektu, np. uniesienia, przejęcia ś. czym, miłości, zachwytu, rozkoszy itp.; szał.
Upojny, upajający, odurzający.
Upokarzać, dok. Upokorzyć; pokornym czynić; poniżać; hańbić przez zmuszenie do pokory; u. ś., pokornym ś. stawać, poniżać ś.; hańbić ś. przez akt pokory.
Upokoić, uspokoić, uśmierzyć; obdarzyć pokojem; u. ś., uspokoić ś.
Upokorzenie, uczynienie pokornym; poniżenie, zhańbienie kogo; hańbiący akt pokory; u. ś., poniżenie ś., stanie ś. pokornym, uległym.
Upokorzyć — p. nied. Upokarzać.
Upolerować, uczynić polerowanym, wypolerować, wygładzić.
Upolować, zabić, złowić na polowaniu, schwycić kogo, dogonić.
Upominacz, ten. co upomina.
Upominać, dok. Upomnieć; przypominać komu, przywodzić na pamięć, co mu robić należy a czego nie powinien czynić; napominać, strofować; u. ś., przypominając żądać czego od kogo, dopominać ś. czego.
Upominalny, zawierający upomnienie, napomnienie.
Upominanie, przypominanie komu, co powinien robić a. czego czynić mu nie należy, napominanie, strofowanie; u. ś., dopominanie ś., domaganie ś. czego.
Upominek, rzecz, przypominająca jakąś osobę a. zdarzenie; dar, ofiarowany na pamiątkę; podarunek, prezent, wiązanie; ostatnie u-ki = udział w czyimś pogrzebie, ostatnia posługa.
Upominkować kogo, obdarzać go upominkiem.
Upominkowy, dotyczący upominku, odpowiedni na upominek, dany na upominek.
Upomionąć, upomnieć.
Upomnieć — p. nied. Upominać.
Upomnienie, przypomnienie komu jego obowiązku, napomnienie, nagana; u. ś., dopomnienie się.
Upopularyzować, uczynić popularnym, spopularyzować.
Upora, upór.
Uporać się, skończyć z kim, przyjść z nim do porozumienia, dać sobie radę z czym, zładzić, wykończyć jaką robotę.
Uporczywie, przysłnie ustępując, z uporem, krnąbrnie, zawzięcie.
Uporczywość, właściwość tego, co jest uporczywe, upór, zawziętość, nie ustąpywanie.
Uporczywy, upierający ś. przy swoim, uparty, zacięty, zawzięty, krnąbrny; nieustający, wytrwały.
Upornica, kobieta uparta.
Upornik, człowiek uparty.
Uporządkować, zrobić porządek, doprowadzić do porządku, ułożyć, ustawić, oczyścić, urządzić, usystematyzować.
Uporzyć, upierać się.
Uposażać, dok. Uposażyć; opatrywać posagiem, wyposażać; obdarzać majątkiem, funduszem; dawać komuś sposób życia, kształcąc go, wyrabiając mu posadę i t. p.; przen., nadawać, obdarzać.
Uposażenie, opatrzenie posagiem, wyposażenie; opatrzenie funduszem; fundusz nadany, dotacja-
Uposażony, któremu nadano fundusze na utrzymanie; u. zdolnościami, talentem = mający wrodzone zdolności, talent i t. p.
Uposażyciel, człowiek, który uposaża, nadaje fundusz, czyni dotację.
Uposoczyć, oblać posoką, pokrwawić, ubroczyć.
Upospolicić, uprzystępnić pod względem zrozumienia; upopularyzować, upowszechnić.
Upospolitować, zrobić pospolitym, przystępnym, dostępnym.
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/178
Ta strona została przepisana.
