Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/179

 Upostaciować, nadawać postać, kształt, formę; u. ś., przybierać postać, kształt, zjawiać ś. w jakiejś postaci.

 Upośledzać, dok. Upośledzić; krzywdzić, obrażać, lekceważyć kogo; ubliżać komu, nie okazywać mu należnego szacunku; gardzić kim, jako poślednim, uważać go za gorszego od innych; odmawiać czego komu, ujmować; krzywdzić kogo przy podziale dóbr, nie dawać mu tego, co innym.

 Upośledzenie, rzecz. od Upośledzać; stan człowieka upośledzonego, uważanego za niższego od innych, za nieposiadającego tych zdolności, co inny.

 Upośledzić — p. nied. Upośledzać.

 Upośledzony, obdarzony mniej niż inni; pokrzywdzony, poniżony.

 Upotulać się, upokarzać się.

 Upotulność, pokora.

 Upoważniać, dok. Upoważnić kogo do czego; dawać mu prawo do czego; pozwalać, uprawniać go do czego, upełnomocniać.

 Upoważniciel, człowiek, który upoważnia kogo do czego.

 Upoważnić — p. nied. Upoważniać.

 Upoważnienie, nadanie prawa, władzy, upełnomocnienie; dokument, na mocy którego ktoś występuje w imieniu kogoś drugiego; pełnomocnictwo, plenipotencja.

 Upoważniony, ten, który otrzymał upoważnienie, upełnomocniony.

 Upowić, Upowinąć — p. nied. Upowijać.

 Upowijać, dok. Upowić; obwijać w pieluchy, spowijać np. bandażem.

 Upowszechniać, dok. Upowszechnić; uogólniać, rozciągać co na ogół; czynić powszechnym, pospolitym, rozpowszechniać, popularyzować; u. ś., stawać ś. powszechnym, wszędzie znanym, nabierać rozgłosu.

 Upowszechnić — p. nied. Upowszechniać.

 Upowszedniać, dok. Upowszednić; czynić powszednim, zwykłym, codziennym; u. ś., stawać ś. powszednim, pospolitym, powszednieć.

 Upozorować, nadać pozór czemu, uczynić pozór czego, zrobić co pod pozorem, pod płaszczykiem czegoś innego.

 Upór, upieranie ś. przy swoim zdaniu, przy swoim zamiarze itp.; cecha charakteru człowieka, który upiera ś. przy swoim, nie chce nikomu ustąpić, krnąbrność.

 Upracować (się), zmęczyć (ś.), zmordować (ś.) pracą.

 Uprać, praniem wymyć, wyczyścić, wyprać, sprać.

 Upragnąć, zapragnąć, poczuć chęć do czego.

 Upragniony, mocno pożądany, oczekiwany.

 Upranie, wypranie, wymycie.

 Upraszać, dok. Uprosić; zanosić prośbę do kogo, prosić o co usilnie.

 Upraszczać, dok. Uprościć; czynić prostym albo prostszym, ułatwiać; u. ułamek = skracać, przywodzić do prostszego wyrażenia go w liczbach mniejszych; u. ś., stawać ś. prostym a. prostszym.

 Uprawa, uprawianie, przyrządzanie, przygotowanie gruntu pod zasiew, nawożenie, gnojenie; kształcenie umysłu, doskonalenie, wychowywanie.

 Uprawca, Uprawiacz, człowiek, uprawiający ziemię, rolnik; człowiek, poświęcający ś. uprawie jakiejś nauki, sztuki i t. p.

 Uprawdopodobnić, uczynić podobnym do prawdy, prawdopodobnym.

 Uprawiać, dok. Uprawić; przyrządzać, usposabiać, przygotowywać: u. rolę = gnoić, nawozić; przen., kształcić, doskonalić: u. umysł, serce; zajmować ś. czym, poświę-