skrzelowata, śledziowata (fig.); przen., człowiek chudy, blady, wynędzniały, człowiek szczupły.
Ślepak, Ślepiec, człowiek ślepy; człowiek, mający wzrok osłabiony, krótkowidz; człowiek, nie postrzegający czego z powodu wzroku a. roztargnienia; owad z rzędu dwuskrzydłych, bukowatych.
Ślepaczek, mały chłopiec niewidomy, niedowidzący.
Ślepak — p. Ślep.
Ślepić, Ślepiać, Ślipiać, przytępiać sobie wzrok przez zbytnie wysilanie go, czytając, pisząc, ledwo dowidzieć; pozbawiać wzroku, ślepym czynić.
Ślepie, Ślipie (-pi), pog., oczy.
Ślepiec — p. Ślep; zwierzę ssące z rzędu gryzoni z rodziny tejże nazwy (fig.).
Ślepień, samorodny ul z pszczołami; dziupło, barć.
Ślepietnia, dziupło w drzewie, stojącym na pniu.
Ślepin — p. Ślepodrzew.
Ślepki, Ślipki, Ślepięta, Ślipięta, Ślepiątka, Ślipiątka, miłe, drogie oczy, piękne oczęta, oczy dziecka, młodej dziewczyny.
Ślepnąć, tracić wzrok, stawać ś. ślepym; zajmować ś. czymś zapamiętale; oddając ś. czemu namiętnie, nie uważać na co a. zapominać o wszystkim innym.
Ślepo, przysł., będąc pozbawionym wzroku, nie widząc; tak jak czyni ślepy, z zamkniętemi oczami; bez rozwagi, zastanowienia, zapamiętale, na nic nie zważając, zapominając o wszystkim; ś. słuchać = być posłusznym bez oporu; na ś. = nie widząc, nie patrząc: w grze w preferansa = nie rozkładając kart.
Ślepodrzew, Ślepin, roślina.
Śleponarodzony, ślepy od urodzenia.
Śleponocny, ten, który przy sztucznym świetle nic nie widzi.
Ślepopędny, pędzący na oślep.
Śleporodny, Śleporody, śleponarodzony.
Śleporód, człowiek śleponarodzony.
Ślepota, wada wzroku, sprawiająca, że ś. nic nie widzi; ociemniałość; jasna ś. = kiedy oczy są jasne, a jednak nie widzą; kurza ś. = choroba oczu, sprawiająca, że przy świetle sztucznym nic ś. nie widzi; ś-a barwna — p. Daltonizm; oślepienie, zaślepienie, zapamiętałość.
Ślepouczony, człowiek, ślepo wierzący w mądrość książkową, nie mający rozumu praktycznego.
Ślepowaty, nieco ślepy; mający wzrok osłabiony, przyćmiony.
Ślepowid, Ślepowidz, człowiek, mający krótki a. osłabiony wzrok, krótkowidz.
Ślepowierność, wiara ślepa.
Ślepowładny, na oślep władający: ś-a fortuna= niespodziany dar losowy.
Ślepowron, ptak bocianowaty z rodziny czapli (fig.); łapać ś-y = patrzeć bezmyślnie, gapić ś., nie uważać.
Ślepucha, kobieta, słabo widząca.
Ślepy, pozbawiony wzroku; ten, który nic nie widzi; działający na oślep, nie baczący, kogo i czym obdziela: ś. los; nie rozświecony światłem wiedzy, wynikający z braku oświecenia, z ciemnoty: ś-e zabobony; zapamię-
