Uraza, obraza, obrażenie, żal, protensja, ansa.
Uraźliwie, przysł., z obrazą, z urazą.
Uraźliwość, obraźliwość, drażliwość.
Uraźliwy, obrażający ś., o byle co, obraźliwy.
Urażać, dok. Urazić; ranić, uszkadzać, obrażać, nadwerężać; przen., obrażać, dotknięciem części chorej sprawiać ból; u. ś., część bolącą ciała sobie nadwerężać, doznawać bólu; przen., obrażać ś.
Urąbać, rąbiąc uciąć; nieco narąbać, odrąbać.
Urągać komu, naigrawać ś., natrząsać ś. nad nim, szydzić.
Urągliwie, przysł., z urąganiem, z szyderstwem, szyderczo.
Urągliwy, naigrawający ś., szyderczy.
Urągowisko, naigrawanie ś., szyderstwo; wygrażanie, natrząsanie ś.; jak na u. = jak na złość.
Urąpność, urodziwość, piękność, przystojność.
Urąpny, piękny, urodziwy, przystojny.
Urbarja, nm., spisy powinności gruntowych względem pana w czasie pańszczyzny w Austrji.
Uregiestrować, wciągnąć w regiestr, ułożyć porządnie, ułożyć podług regiestru.
Uregulować, doprowadzić do należytego stanu, do porządku, uporządkować, urządzić; u. rachunek = zapłacić należność.
Uremiczny, gr., dotyczący uremji.
Uremja, gr., choroba, pochodząca z zatrucia krwi moczem.
Ureometr, gr., przyrząd do określania ilości mocznika w moczu (f.).
Urerytryna, gr., osad czerwonawy w urynie artretyków.
Uretrotomja, gr., operacja chirurgiczna otworzenia cewki moczowej.
Urębki, rodzaj drobnych małżów.
Uręczać, dok. Uręczyć; zapewniać, upewniać, zaręczać.
Urgieltnik, nm., człowiek, pozostający na czyimś żołdzie, jurgielcie.
Urgens, łć., przynaglenie, odezwa piśmienna, skłaniająca do pośpiechu.
Urgent, fr., nie cierpiący zwłoki (interes, sprawa).
Urgon, formacja w pokładach trzeciorzędnych, tworząca pokłady gliny i marglu grubości nieraz do 3,000 stóp.
Urgować, łć., przyśpieszać, kłaść nacisk na co, przynaglać.
Urjanka, perła urjańska.
Urjanówka, gatunek gruszki.
Urjańskie perły, perły prawdziwe.
Urlop, nm., uwolnienie na jakiś czas od pełnienia obowiązków.
Urlopnik, nm., żołnierz, pozostający na urlopie.
Urlopować, nm., dawać urlop.
Urlopowany, nm., uwolniony za urlopem, korzystający z urlopu; rzecz., urlopnik.
Urna, łć., naczynie gliniane lub metalowe w kształcie wazonu, służące w starożytności do przechowywania popiołów zmarłych, popielnica (fig.).
Urobek, zarobek, dorobek.
Urobić — p. nied. Urabiać; u. ś., zmęczyć ś. pracą; robotą zrobić część roboty; uformować.
Urobny, łatwy do urobienia.
Uroczek, motyl z podrzędu witezi, z rodziny oboczaków.
Urocznie, przysł., z urokiem, uroczo, czarująco, urzekająco; uroczyście; dorocznie.
