Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/188

Ta strona została przepisana.

chwytać w sidła, wikłać w sidła; u. ś., wpadać w sidła, w matnię zawikłać się.

Usiec, odciąć, oderznąć, odkrajać, ściąć; cięciem odłączyć kawałek czego od całości; trochę naścinać, naobcinać; u. kogo = zabić go a. zranić ciężko szablą.

Usiedzieć, siedząc wytrwać, pozostać na miejscu, wysiedzieć, dosiedzieć; u. ś., nasiedzieć ś. długo, zmęczyć ś., znudzić ś. długim siedzeniem; opaść, zgęstnieć.

Usiekać, dok. Usieknąć; drobno pokrajać, posiekać; nasiekać tyle czego, ile potrzeba — p. Odcinać, urzynać.

Usieśćp. nied. Usiadać.

Usilnie, przysł., ze wszystkich sił, z całej mocy, z wielką energją, starannością.

Usilność, przymiot usilnego działania, energiczne usiłowanie, energja, staranie ś., staranność.

Usilny, wymagający wiele usiłowań, dużego natężenia sił, energji do wykonania czego; trudny; stosujący wiele energji do czego, zacięty; naglący, mocno nalegający; u-e prośby = gorące.

Usił, wysiłek.

Usiłować, chcieć co wykonać, starać ś. usilnie, dokładać wszelkich starań, energicznie brać ś. do czego.

Usiłowanie, dokładanie sił, energji, usilno staranie ś.; próby, zabiegi usilne podjęte dla wykonania czego.

Uskakiwać, dok. Uskoczyć; odskakiwać na bok, odskakując w stronę od czego; unikać ciosu, uderzenia; u. dokąd = umykać, uciekać, uchylać się.

Uskarbić, zaoszczędzić, zebrać; uzbierać skarby; zaskarbić, zjednać sobie kogo, co.

Uskarżać się, dok. Uskarżyć ś.; zanosić skargę, skarżyć ś., żalić ś., utyskiwać, użalać ś.

Uskarżyć sięp. nied. Uskarżać ś.

Uskąpiać, dok. Uskąpić; nie chcieć dać, dawać mało, skąpo udzielać, umniejszać; odejmować, urywać, odbierać część.

Usklepić, sklepiąc zbudować, zasklepić.

Uskładać, okładając powoli, złożyć dużo, zebrać, zaoszczędzić.

Uskoczyćp. nied. Uskakiwać.

Uskok, odskok, odskoczenie na bok; szczelina, fałda, po wstała wskutek osunięcia ś. warstwy gieologicznej (fig.).

Uskramiaczp. Uskromiciel.

Uskramiać, dok. Uskromić; powściągać, hamować, łagodzić, uśmierzać, ukracać; u. zwierzę = poskramiać, oswajać; u. ś., powściągać swe namiętności.

Uskrobać, skrobiąc utrzeć, naskrobać, zeskrobać pewną ilość czego.

Uskromiciel, Uskramiacz, człowiek, który uskramia, pogromca.

Uskromićp. nied. Uskramiać.

Uskromniać, dok. Uskromnić; czynić skromnym a. skromniejszym, przyuczać do skromności; poskramiać, uśmierzać, uskramiać, hamować, łagodzić.

Uskrzydlić, opatrzyć w skrzydła.

Uskrzypnąć, przyskrzypnąć, przygnieść, przyciąć.

Uskubać, Uskubnąć, naskubać tyle, ile trzeba; ująć, odebrać, odjąć część czego komu, pozbawić go części jego własności, oberwać, podskubać go; u. ś., wystroić ś.

Uskubnąćp. Uskubać.

Uskuteczniać, dok. Uskutecznić; doprowadzać do skutku; wykonywać, dopełniać czego; u. ś., przychodzić do skutku, urzeczywistniać się.

Uskutecznienie, wykonanie czego, przyprowadzenie do skutku, załatwienie.