tały, na nic nie baczący, nie pamiętający o niczym: ś-a namiętność; ciemny, mroczny; pozbawiony światła; nie wchodzący w ocenę krytyczną tego, co mu podają, bezkrytyczny, bezwzględny: ś-a wiara, ś-e posłuszeństwo; być na co ś-ym = nie chcieć czego widzieć, nie spostrzegać; ś-a babka = zabawa towarzyska, polegająca na tym, że jedna osoba z zawiązanemi oczami chwyta uciekające inne; ś. nabój, ś. ładunek = z samym tylko prochem, bez kuli i bez śrutu; ś-e pole = pole, nie okryte śniegiem, na którym nie znać tropów zwierzęcych, kopnia; ś-e szkło = nieprzezroczyste, mleczne; ś-a kiszka = jedno z jelit po prawej stronie brzucha, mające jeden tylko otwór, zakończone wyrostkiem robaczkowym (fig.); ś-y zamek = skryty, sztuczny; ś-a podłoga = warstwa desek pod właściwą podłogą; ś-e rowy = przykryte reduty; ś-e reduty = ukryte; ś-e okno = malowane, nie prawdziwe; ś. kij = pal, ukryty w wodzie; ś-a latarka = mająca z jednej tylko strony szybkę, z innych zaś materjał nieprzezroczysty, naprz. blachę; ś-a ulica = mająca jeden tylko wylot; zna ś., jak ś. na kolorach = wcale ś. nie zna; między ś-emi jednooki królem = łatwo wyróżnić ś. między ludźmi, nie posiadającemi żadnych zalet; trafiło ś. ś-ej kurze ziarno = udało ś. raz, wypadkowo, nieumiejętnemu; fortuna jest ś-a = obdarza często ludzi niezasłużonych; rzecz., człowiek, pozbawiony wzroku, ślepiec.
Ślera, Szlera, Slira — p. Ślinianka.
Ślęczeć nad czym, siedząc bez wytchnienia pracować, pracować nad czymś usilnie; ś. przy kimś, siedzieć przy nim nieustannie, dozorować go np. podczas choroby; ś. nad kim = starać ś. wszelkiemi siłami, z wielką stratą czasu nauczyć go czegoś.
Ślęzak, bułka z rozynkami.
Ślichta, Szlichta, klej a. krochmal, zawarty w nowym płótnie.
Ślicznie, przysł., pięknie, czarująco, cudnie. powabnie.
Śliczniuchno, Śliczniutko, przysł., bardzo ładnie.
Śliczniuchny, Śliczniutki, bardzo śliczny.
Śliczność, piękność nadzwyczajna, wdzięk, powab, urok, osoba a. rzecz bardzo piękna.
Śliczny, bardzo piękny, cudny, czarujący, zachwycający, powabny. wdzięczny, uroczy.
Ślifa — p. Szlifa.
Ślimaczek, mały ślimak.
Ślimacznica, ozdoba architektoniczna na głowicy słupa w porządku jońskim i korynckim w kształcie linji spiralnej, zawój, wężownica.
Ślimaczy, odnoszący ś. do ślimaka, właściwy ślimakowi.
Ślimaczyć się, wypuszczać z siebie ciecz lepką, jak ślimak; rana ś. ś-y = nie zagaja ś., ropieje; przen., ciągnąć ś. długo, wlec ś.
Ślimak, jedna z gromad mięczaków brzuchonogich (fig.); część wewnętrznego ucha, mająca kształt konchy ślimaka (fig.); wiadukt spiralny.
Ślimakowaty, mający kształt konchy ślimaka.
Ślimakowy, odnoszący ś. do ślimaka, właściwy ślimakowi.
Ślimotka, zwie-
