sji i t. p.; zmniejszenie żądań, odstąpienie od nich, zmniejszenie ceny, rabat.
Ustka (ustek), małe, drobne, piękne usta; usta kobiety młodej albo dziecka.
Ustnie, przysł., za pomocą mowy, przez usta, słownie.
Ustny, wyrażony przez usta, ustami, przez mowę, słowny: odpowiedź u-a, opowiadanie u-e = nie piśmienne; powstający w ustach: samogłoska u-a; odnoszący ś. do ust: jama u-a (fig.).
Ustoiny (-in), to, co ś. ustaje, co osiada na dnie; osad; fusy, męty.
Ustonogi(-ów), grupa skorupiaków morskich, opatrzonych koło gęby pięciu parami zbitych szczękonożów i mocnemi odwłokowemi nogami pływnomi.
Ustopniować, oznaczyć stopnie, oznaczyć stosunek, podwyższyć lub obniżyć, ułożyć według stopni.
Ustosować, zgodzić co z czym, ułożyć, urządzić, stosując do czego, zharmonizować jedno z drugim.
Ustosunkować, zastosować, uczynić stosunek między czym a. czym; u. ś., zastosować ś., zawrzeć stosunki, znajomości; u-ny = mający wysokie stosunki, wpływowy.
Ustrajać, dok. Ustroić; ubierać, stroić, zdobić, przyozdabiać, przystrajać; urządzać, układać, ustanawiać na wzór czego; u. co sobie = przybierać jaką postawę; u. ś., stroić ś., ubierać ś., zdobić ś., przyozdabiać ś.; formować ś., układać ś., urządzać ś., kształtować ś. na wzór czego.
Ustraszyć (się), strachu nabawić (ś.), przestraszyć (ś.), przerazić (ś.).
Ustrojowy, dotyczący ustroju, t. j. organizmu, organiczny.
Ustronnie, przysł., na ustroniu, na stronie, na uboczu, odludnie.
Ustronny, uboczny, poboczny; postronny, potajemny; umieszczony na osobności, samotny, odludny, oddalony od ludzi, pustelniczy.
Ustroń, Ustronie, miejsce ustronne, odległe od gwaru życia ludzkiego, samotne, odludne, pustelnia, samotnia.
Ustrój, każdy organizm ludzki, zwierzęcy albo roślinny, osobno wzięty; wewnętrzna budowa ciała roślinnego a. zwierzęcego; wogóle budowa, układ czego: u. społeczny; strój, ozdoba.
Ustrugać, Ustrużyć, struganiem co wykonać; nieco zestrugać, odstrugać, nastrugać czego.
Ustrzał, ustrzelenie, ubicie z broni palnej — p. Zastrzał.
Ustrzec (się), uchronić (ś.) od niebezpieczeństwa, od szkody, od straty, upilnować (ś.), zachować(ś.).
Ustrzelić, z broni palnej postrzelić, zastrzelić; u. bąka = popełnić wielki błąd, zrobić głupstwo; u. ś., wzajem zabić ś. z broni palnej, postrzelić się.
Ustrzmić, ustroić.
Ustrzyc — p. nied. Ustrzygać.
Ustrzygać, dok. Ustrzyc, Ustrzygnąć; urzynać, ucinać nożycami, szczypcami; odstrzygać drobną część, skrawek czego.
Ustrzyżki (-żek), Ustrzyżyny (-żyn), to, co zostało ustrzyżone, obrzynki, odkrawki, skrawki; knotki upalone, zdjęte szczypcami ze świecy.
Usuć, usypać.
Usuknić, odziać w suknie.
Usunąć — p. nied. Usuwać.
Usus (uzus), łć., zwyczaj, zwyczajem przyjęty sposób postępowania.
Ususzka, ususzenie, wysuszenie.
Ususzyć, pozbyć wilgoci, zrobić suchym, trwałym; wysuszyć, przesuszyć.
