Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/200

skał osadowych, że są one poprzedzielane poziomo, równoległemi szczelinami na ławice lub warstwy.

 Uwarstwować (się), ułożyć (z.) warstwami; podzielić (ś.) na warstwy, t. j. na stany, klasy, kasty.

 Uwarunkować, uczynić zależnym od pewnych warunków, utrzymać pod pewnemi warunkami.

 Uwarzyć, ugotować, warząc przyrządzić; u. ś., ugotować ś.

 Uważać, zwracać na co uwagę, patrzeć na co, słuchać czego pilnie, z uwagą; postrzegać, obserwować; rozważać, roztrząsać w myśli; brać kogo za co, poczytywać, mieć o kim jakie mniemanie, mieć kogo za co; u. ś., mieć ś., poczytywać ś. za co, mieć o sobie pewne mniemanie.

 Uważnie, przysł., z uwagą, bacznie; ostrożnie, rozważnie.

 Uważny, zwracający uwagę, słuchający a. patrzący uważnie, baczny; ostrożny, rozważny.

 Uwdzięczać, dok. Uwdzięczyć; nadawać wdzięk, upiększać, umilać, upiękniać, ozdabiać.

 Uwertura, fr., dosł., rozpoczęcie; utwór muzyczny, będący wstępem do opery i często na jej motywach oparty.

 Uweselać, dok. Uweselić; czynić wesołym, wprowadzać w dobry humor, rozweselać, bawić; u. ś., rozweselać ś., wpadać w dobry humor, ucieszać ś.

 Uwędzić (się), ususzyć (ś.) w dymie.

 Uwiadamiać, dok. Uwiadomić; u. kogo o czym = udzielać mu wiadomości, donosić, oznajmiać, zawiadamiać, informować o czym.

 Uwiadomić — p. nied. Uwiadamiać.

 Uwiadomienie, rzecz. od Uwiadamiać; wiadomość, udzielona ustnie a. piśmiennie, nowina, zawiadomienie, ogłoszenie.

 Uwiąd, uwiędnięcie, zwiędnięcie; u. starczy = szereg objawów, towarzyszący ostatecznemu starzeniu ś. człowieka, poprzedzającemu śmierć naturalną, marazm.

 Uwiązać — p. nied. Uwiązywać.

 Uwiązywać (się), dok. Uwiązać: przywiązywać (ś.) do czego, łączyć (ś.) z czym sznurem.

 Uwić — p. nied. Uwijać.

 Uwidoczniać, dok. Uwidocznić; czynić widocznym, wyraźnym; u. ś., stawać ś. widocznym, wyraźnym, ujawniać ś.

 Uwieczniać, dok. Uwiecznić; czynić wiecznym, długotrwałym, na wieki pamiętnym, unieśmiertelniać; czynić długo pamiętnym, wrażać w pamięć ludzką; u. ś., stawać ś. wiecznym, nieśmiertelnym, długotrwałym, długo pamiętnym.

 Uwiedziony, ten, którego uwiedziono; u-na = kobieta, zwłaszcza dziewczyna, którą mężczyzna uwiódł i porzucił.

 Uwiekopomnić, uczynić pamiętnym na wieczne czasy, uwiecznić.

 Uwielbiać, dok. Uwielbić; przypuszczać do chwały wiecznej, czynić uczestnikiem wiecznej szczęśliwości; wielbić, czcić, jak świętość, jak bóstwo, kochać niezmiernie i czcić zarazem; sławić, chwalić, wychwalać, wysławiać, wynosić.

 Uwielbiciel, człowiek, który kogo lub co uwielbia, wielbiciel, adorator.

 Uwielbienie, rzecz. od Uwielbić; cześć głęboka, jakby bóstwu oddawana, adoracja.

 Uwielmożyć, Uwielmożnić, uczynić możnym, wzbogacić, wynieść; nadać tytuł wielmożnego; uwielbić. wysławić; u. s., stać ś. wielce możnym, wzbogacić ś., wynieść ś.

 Uwieńczać, dok. Uwieńczyć; o-