Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/201

Ta strona została przepisana.

zdabiać wieńcem, kłaść na czoło wieniec; doprowadzać co do skutku pomyślnego, kończyć chwalebnie, uzupełniać, dopełniać; przyznawać pierwszeństwo, nagrodę; u. koroną = koronować; u. ś., ozdabiać ś. wieńcem, dokonywać ś. pomyślnie, dochodzić do skutku, wypełniać ś.; u. ś., koroną = koronować ś.

Uwierać, cisnąć, dolegać, uciskać, ocierając ś., raniąc dokuczać; dok. Uwrzeć; gotować ś., warzyć ś., ubywać wskutek parowania przy gotowaniu; otwierać nieco, uchylać; u. ś., dok. Uwrzeć ś.; otwierać ś., uchylać ś.

Uwiercić, część czego, pewną ilość czego utrzeć za pomocą wałka, wiercąc; u. świder = wiercąc złamać; osadzić, umocnić.

Uwierzyć, przyjąć z dobrą wiarą za prawdę, dać wiarę komu, czemu, przyjąć do przekonania to, w co każą wierzyć, zaufać; u. w kogo, uznać jego posłannictwo.

Uwiesić, zawiesić, przywiesić, powiesić u czego; u. ś., zawisnąć, chwyciwszy ś. za co, a. uczepiwszy ś. czego; przen., narzucić ś. komu w celach znalezienia przy nim środków utrzymania: u. ś. u dworu, u magnata i t. p.

Uwieśćp. nied. Uwodzić.

Uwieźćp. nied. Uwozić; podołać uwożeniu.

Uwiędnąć, zwiędnąć, zeschnąć, stracić młodość, siły, cerę.

Uwięzić, wsadzić do więzienia, osadzić w więzieniu.

Uwięznąć, w ciasnym, grzązkim lub lipkim miejscu zatrzymywać ś. i nie móc wyjść, utkwić, utknąć; zawisnąć, uwisnąć.

Uwięź, to, czym przywiązują, łańcuch, sznur, na którym ś. uwiązuje; więzy, pęta, kajdany; jestem tu, jak na u-i = chciałbym jak najprędzej uciec, a nie mogę.

Uwijać, dok. Uwinąć; obwijać; u. ś., obwijać ś.; kręcić ś., biegać tu i owdzie, przechodzić z miejsca na miejsc, śpiesząc ś., szybko wykonywać jaką robotę; dok. Uwić; wijąc tworzyć, wiciem robić, wić, zwijać, splatać, uplatać; u. ś., wijąc ś., tworzyć ś., splatać ś., uplatać ś.

Uwikłać (się), zaplątać (ś.), wplątać (ś.), zagmatwać (ś.), zawikłać (ś.).

Uwikło, roślina z gromady wodorostów, z klasy zrostnicowatych (fig.).

Uwilgotnić, wilgotnym czynić, zwilżyć, zmoczyć.

Uwinąćp. nied. Uwijać; u. ś., prędko skończyć z jaką robotą, załatwić ś. z czym.

Uwinić, oskarżyć, obwinić.

Uwinny, skrzętny, zwinny.

Uwiośniać, dok. Uwiośnić; czynić pięknym, wesołym, jak wiosna.

Uwisły, obwisły.

Uwisnąć, zawiesić ś., zawisnąć.

Uwlec, nied. Uwłóczyć; zdołać powlec, pociągnąć; wlokąc usunąć na stronę, zaciągnąć, zawlec gdzieindziej.

Uwłaczać, mówić o kim źle, przyganiać, ubliżać komu, rzucać na kogoś oszczerstwa, obmawiać kogo; czynić ujmę, uszczerbek, krzywdę.

Uwłaszczenie, rzecz. od Uwłaszczyć; u. chłopów = danie im przez rząd gruntów, które zajmowali, na własność, w zamian za pewną spłatę ich wartości.

Uwłaszczyć, dok. Uwłaścić; nadawać własność, dawać na własność grunt chłopom.

Uwłaścićp. nied. Uwłaszczać.

Uwłosienie, wszystkie włosy na