dzićw sukni, w palcie; porzeczki w cukrze, w miodzie; mieć rozum w głowie; okoliczności, w których odbywa ś. stan jakiej osoby lub rzeczy: być w kłopotach, żyć w nędzy, być w pogardzie, w takim stanie rzeczy, stało ś. to w naszych oczach, być w podróży; jest w tym jakaś tajemnica; dzielny w słowach, a nie w czynach; cóż w tym złego; ja w tym, że to dojdzie do skutku = biorę to na siebie; moment czasu, kiedy ś. coś dokonywa: w lecie, w jesieni, w roku 19l5, w dniu dzisiejszym, w marcu, w październiku, w tym tygodniu, w wiośnie życia; postać, kształt, w jakim pozostaje jakaś osoba a. przedmiot: leżeć w gruzach, być w niewoli, przebywać w zamknięciu, ciało w ranach, w krostach; złoto w blaszkach, w sztabkach, w proszku; żelazo w sztabach, w bryłach; lekarstwo w płynie; materjał w sztukach; jedwab w zwitkach, w kłębkach; gatunek przedmiotów, użytych do wykonania pewnej czynności: płacić w złocie, w papierach, podarek w szatach, w klejnotach; cel, przeznaczenie czynności: dawać co w posagu, w upominku, wziąć co w zapłacie; mieć co w zysku; w połączeniu z czasownikami pisze ś. łącznie z niemi i nadaje im następujące znaczenia: 1) ruchu wewnątrz, w środek, wgląb przedmiotu: wchodzić, wskakiwać, wbijać, wnosić, wciągać; 2) ruchu w górę: wdrapywać ś., wstawać, wbiegać na szczyt góry i t. p.
Wab, Wabik, piszczałka, używana do wabienia ptaków przez udawanie ich głosu; ptak żywy a. wypchany, służący do wabienia innych ptaków; przynęta, ponęta, rzecz; powab, wdzięk, czar; ona ma w sobie w-ia = jest powabna, pociągająca; iść na w-ia = dać ś. znęcić, skusić; ptasznik wabiący; człowiek powabny, ujmujący, miłej powierzchowności.
Wabiciel, Wabnik, ten, który wabi; ptasznik wabiący.
Wabić, przywabiać, przynęcać, mamić za pomocą wabika; powabem nęcić, znęcać, przyciągać ponętą, czarem, ułudą; nazywać (o zwierzętach); w. ś., iść na wab, dawać ś. znęcać; przyzywać ś. wzajem; nazywać ś. (o zwierzętach).
Wabidło, to, czym wabią, rzecz wabiąca, przynęta, ponęta.
Wabik — p. Wab.
Wabikowy, dotyczący wabika, zastosowujący wabik.
Wabnik — p. Wabiciel.
Wabny, wabiący, powabny, ponętny; dający ś. zwabić, łakomy na co, pochopny na wab.
Wacan, acan, skr.: Waszmość Pan (mówiąc do kogoś poufale).
Wacani, skr., Waszmość Pani, pani, jejmość, acani.
Wacanna, skr., Waszmość Panna, acanna.
Wacek, Waceczek, woreczek skórzany na pieniądze, sznurkiem ściągany.
Wach!, Wah!, wykrz., hejże!, hola!, hej!
Wachla, nm., pochodnia, świeca smolna, głownia.
Wachlarz, nm., przyrząd lekki, płaski, zwykle składany, z tkaniny, piór, płaskich drewienek a. kostek, w jednym końcu razem umocowanych, w przeciwnym rozsuwających się, często w ozdobnej oprawie, który za poruszeniem chłodzi twarz powiewem (fig.).
Wachlarzorożne, rodzina chrząszczów z rożkami, mającemi na końcach blaszki, ułożone wachlarzowato, blaszkorogie.
Wachlarzoskrzydłe owady = których samce mają skrzydła tylne
