Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/207

Ta strona została przepisana.

składane wachlarzowato, samice zaś są pozbawione skrzydeł, nóg, oczu i rożków.

Wachlarzowaty, nm., mający kształt wachlarza rozłożonego.

Wachlarzowiec, nm., gatunek palmy o pniu wysokim i koronie z liści wachlarzowatych (fig.).

Wachlarzowy, nm., dotyczący wachlarza.

Wachlarzyk, nm., mały wachlarz; w bot., kwiatostan wierzchotkowaty (fig.).

Wachlarzyn, nm., owad z rzędu dwuskrzydłych, komorowatych.

Wachlować, nm., chłodzić, poruszając wachlarzem.

Wachmistrz, nm., najstarszy rangą podoficer; komendant posterunku żandarmerji.

Wachmistrzowski, Wachmistrzowy, nm., dotyczący wachmistrza, do niego należący.

Wachparada, nm., parada wojskowa, odbywająca ś. przy zmianie całej warty.

Wachta, nm., straż, warta.

Wachtować, nm., trzymać straż.

Waciarka, nm., kobieta, robiąca a. sprzedająca watę.

Waciarz, nm., mężczyzna, robiący a. sprzedający watę.

Wackarz, mężczyzna, wyrabiający wacki (sakiewki).

Wać, skr., Waćpan, skr., Waszmość Pan, acan.

Wada, strona ujemna człowieka a. przedmiotu, przymiot szkodliwy, usterka, skaza, plama w charakterze, ułomność, niedokładność, brak czego.

Wadjum, łć., suma, składana na pewność dotrzymania warunków umowy; zastaw, kaucja; zakład, rękojmia, poręka.

Wadliwy, mający pewną wadę; ułomny, niedoskonały, uszkodzony.

Wadyra, kłótnik.

Wadzać, wodzić od czasu do czasu.

Wadzić, przywodzić do kłótni, do zwady, kłócić, waśnić; w. komu, czemu = zawadzać, być na przeszkodzie, przeszkadzać; cóż ci to w-i? = co ci szkodzi?; nie w-i, nie w-iłoby = dobrzeby to było, takby należało; w. ś., kłócić się, waśnić ś., sprzeczać ś.

Wafla, nm., cienkie, tafelkowate, suche ciastko, upieczone w płaskiej maszynce, przypominające plaster wosku z miodem.

Waga, nm., przyrząd do ważenia czyli dochodzenia ciężaru przedmiotów, składający ś. z drążka pionowego ze wskazówką i poprzecznego z zawieszonymi u niego szalkami (fig.) a. dwu talerzy, na drążku poprzecznym ułożonych (fig.) a. z talerza, umieszczonego na sprężynie i wskazówką oznaczającą wagę, ciśnienie ciężaru; w-i, gwichty; miejsce, gdzie stoi przyrząd do ważenia urzędowego; ciężar czego; nazwa jednej z konstelacji zodja kalnych (fig.); w-i w zegarze: ciężary zawieszone i regulujące ruch kółek; w. wodna — p. Libella; mieć w-ę, mieć dużą w-ę = dużo ważyć; wartość, znaczenie: interes wielkiej w-i.

Wagabunda, łć., włóczęga.

Wagant, łć., ten, który ś. na