Wandruty, belki w kopalni, zabezpieczające od zapadnięcia ziemi, podpory, kątownice.
Wanga, nm., każdy z dwu bali bocznych, w których są schody osadzone, bok schodów, policzek schodowy.
Waniek, wino zepsute, zwietrzałe, spleśniałe; człowiek głupi, próżny.
Wanienka, Wanieneczka, mała wanna.
Wanilina, substancja aromatyczna, znajdująca ś. w owocach wanilji, używana w lecznictwie i jako przyprawa do potraw.
Wanilja, Wanilia, fr., wysuszone strąki pewnego gatunku storczyków środkowej Ameryki, o silnej, przyjemnej woni, używane jako przyprawa (fig.).
Waniljowy, fr., dotyczący wanilji, zrobiony z wanilji.
Wankować w domu = tłuc ś., markować, przeszkadzać, pokutować.
Wanna, nm., wielkie naczynie blaszane, kaflowe, metalowe, marmurowe itp do kąpieli (fig.); brać w-ę = kąpać ś.; w. sucha = kąpiel nie z wody, lecz z pary; umyślne puszczenie sobie krwi przez otwarcie żył w celu samobójczym.
Wanton, rodzaj sieci rybackiej.
Wanus, łć., człowiek próżny, zarozumiały.
Wańczos, nm., szujka, klepka dębowa (z jakich robią ś. beczki).
Wańtuch, nm., duży worek na wełnę, na chmiel i t. p.; żart., brzuch.
Wapiarnia, piec do wypalania wapna.
Wapiennia, Wapiennica, budowla i piec do wypalania wapna.
Wapienniczy, odnoszący ś. do wapiennika.
Wapiennik, rzemieślnik, robotnik, trudniący ś. wypalaniem wapna.
Wapienny, dotyczący wapna, zawierający w sobie wapno, z wapna zrobiony, służący do wypalania wapna: piec w.; góra w-na = kopalnia wapna; grant w. = zawierający w sobie wapno; woda w-a, mleko w-e = roztwór wodny wapna gaszonego; nawóz w. = zawierający w swym składzie chemicznym wapno; w-a skała osadowa = zawierająca związki wapna; kamień w. = węglan wapienny, związek, często spotykany w naturze, który wypalany w umyślnych piecach, daje tlenek wapnia, czyli wapno niegaszone.
Wapień, metal z grupy metali ziem alkalicznych, występujący w licznych związkach w skorupie ziemskiej (gips, wapniak, kreda, marmur i t. p.).
Waplinek — p. Gipsowiec.
Wapniak, rodzaj skały osadowej, składającej ś. z węglanu wapnia.
Wapniarka, kopalnia wapna, wagon do wożenia wapna.
Wapnić, pokrywać wapnem, posypywać wapnem, bielić.
Wapnieć, zamieniać ś. w wapno.
Wapnienie, zmienianie ś. w wapno; w. żył = choroba, polegająca na tym, że naczynia krwionośna stają ś. kruchsze.
Wapniowiec — p. Wapniak.
Wapniowy, taki, w którego skład wchodzi wapień: wodzian w., węglan w., chlorek w., siarczan w. i t. p.
Wapnisko, złe, liche wapno; miejsce pozostałe po wydobyciu wapna, miejsce, gdzie składają wydobyte wapno.
Wapnisty, obfitujący w wapno,
