nasycony wapnem, zawierający rozpuszczone w sobie wapno.
Wapno, związek chemiczny wapnia z tlenem: w. niegaszone a. palone = tlenek wapnia; w. gaszone = wodzian wapienny, powstający z połączenia tlenku wapnia z wodą; w. bydrauliczne = tlenek wapnia, pomieszany z innemi ciałami, np. z gliną, ma własność twardnienia pod wodą.
Wapnować, przemywać w wodzie wapiennej.
Wapń — p. Wapień.
Wapory, łć., wyziewy, gazy sprawiające wzdęcie; atak nerwowy, spazmy.
Waporyzacja, łć., parowanie, ulatnianie.
War, gotowanie, warzenie; ilość płynu, naraz uwarzonego; płyn wrzący, wrzątek, ukrop; wielkie gorąco, upał.
Wara!, wykrz., oznaczający rozkaz niezbliżania ś., niedotykania ś. do czego, usunięcia ś., odejścia.
Waran, wielka zwrotnikowa jaszczurka, barwy żółtawozielonej w plamy czarne i żółte, przebywająca w rzekach Afryki, ostrzegacz (fig.).
Warcab, Warcaba, nm., bierka, pionek, krążek drewniany a. kościany, służący do gry w warcaby; w-y, gra uprawiana na warcabnicy krążkami, wyglądającemi jakby toczone guziki zw. warcabami a. bierkami.
Warcabek, gatunek ślimaka płucodysznego, o skorupce żółtawej, zw. także nieruchem stawowym, błotniarka (fig.).
Warcabnica, nm., tablica takaż, jak szachownica, służąca do gry w warcaby (f.), o 64, a we Francji o stu polach, i wtedy zamiast kwadratów naprzemian białych i kolorowych miewa często na sobie linje ukośne z grubszemi punktami, tak ś. krzyżujące, że tworzą kwadrat złożony z 25 punktów.
Warcabnik, nm., motyl dzienny z rodziny powszelatków.
Warcabny, Warcabowy, nm., dotyczący warcabów, odnoszący ś. do warcabów; urzędnik przy żupach solnych.
Warchlak, młody dzik, od sześciu tygodni do dwu lat (fig.).
Warcholec, bal z drzewa dębowego, używany do budowy okrętów.
Warcholić, siać niezgodę, wywoływać zwady, robić zamieszanie, wichrzyć, w. ś., kłócić ś., wadzić ś., sprzeczać ś., swarzyć ś.
Warchoł, kłótnik, awanturnik, wichrzyciel, człowiek niespokojny, burzliwy; swar, sprzeczka, kłótnia.
Warczeć, Warczyć, dok. Warknąć; o zwierzęciu drapieżnym: wydawać głos podobny do przeciągłego brzmienia głoski r., wyrażając tym niezadowolenie, złość i t. p.; mruczeć ze złości, szemrać, wydawać odgłos drżący.
Warda, Wardawy, człowiek, używający lewej ręki zamiast prawej, mańkut.
Wardęga, bydlę; dobytek; czeladź; włóczęga, łazęga; zagrodnik.
Wardzanka, żądlica, owad błonkoskrzydły, spokrewniony z osą, barwy czarnej w żółte prążki (f.).
