Warząchew, Warzęcha, duża łyżka drewniana, z długą rękojeścią, używana przy gotowaniu potraw (f.).
Warzelnia, miejsce, gdzie ś. coś warzy, gotuje: w. soli = budynek z przyrządami do wygotowywania soli z wody.
Warzęcha, rukiew lekarska, roślina trwała z rodziny krzyżowych, jadalna jako sałata (f.); w. chrzan = roślina z rodziny krzyżowych, o smaku ostrym, używana jako przyprawa do mięsa; ptak z rzędu bocianowatych, rodziny ibisów, o długim, płaskim dziobie (fig.).
Warzęchwa — p. Warząchew.
Warzonka, sól wywarzona z solanki.
Warzyć, wystawiać płyn na działanie wysokiej temperatury, doprowadzać go do temperatury wrzenia, gotować; zanurzywszy w płynie, wystawiać na działanie wysokiej temperatury, gotować; przen., knuć, układać w głowie, przemyśliwać: w. co w umyśle; przez wywarzanie, wygotowywanie oddzielać cząstki stałe od płynnych, wygotowywać, wyparowywać; wodę w., woda będzie = o pracy bezprzedmiotowej i bezużytecznej; jakie kto w-y, takie pija piwo = każdy jest sprawcą swego losu; w. gniew, zawiść, nienawiść w sercu = chować, żywić, ukrywać; w. ś., być warzonym, gotować ś.
Warzyste (-ego), potrawa warzona, warza.
Warzysty, mogący być warzonym, gotowanym; gotowany, warzony.
Warzysz, robotnik w warzelni soli.
Warzywko, zdr. od Warzywo.
Warzywna, motyl z podrzędu nocnicówek, z rodziny sówek; piętnówka brukwiówka.
Warzywnia, budynek, w którym przechowują przez zimę warzywo.
Warzywnica, owad szkodliwy z rodziny pluskiew drzewnych (fig.).
Warzywnictwo, nauka o hodowaniu warzywa.
Warzywniczy, odnoszący ś. do warzywnictwa.
Warzywny, dotyczący warzywa odnoszący ś. do warzywa: ogród w., w którym posadzone jest warzywo; sklep w. = w którym sprzedają warzywa.
Warzywo, rośliny uprawne, przydatne do warzenia na potrawę dla ludzi, jarzyny, ogrodowi zna; potrawa z jarzyn.
Wasal, nm., w czasach feudalnych, w wiekach średnich: lennik, hołdownik, podległy suzerenowi.
Wasalstwo, nm., stosunek wasala do suwerena.
Wasan — p. Waszmość.
Wasani, Waćpani, Waśćka, Acani, Aśćka, dawne przemówionie do kobiet zamężnych.
Wasanna, Wacanna, Waćpanna, Acanna, dawne przemówienie do kobiety niezamężnej, do panny.
Wasąg, jeden z koszów plecionych, stanowiących boki wozu chłopskiego, bryczki (fig.); wóz z takiemi koszami.
