Wasążek, zdr. od Wasąg.
Waselina, łć., tłuszcz, otrzymywany przy dystylacji ropy naftowej, używany do maści, do smarowania skóry lub metalowych części maszyny.
Wasengować się, krzywić się, okazywać niezadowolenie.
Wasędziej — p. Waszmość.
Wasężny, Wasągowy, odnoszący ś. do wasąga.
Wasilek, Wasilka — p. Chaber.
Wasiłek, Wasilka, deska dębowa zdatna na klepkę, wanczos.
Wasindziej, Asindziej — p. Waszmość.
Waskulka, łć., naczyńko do przechowywania olejów świętych, używanych przy obrzędzie chrztu.
Wasserpolak, nm., ironiczna nazwa, nadawana Ślązakom przez Niemców.
Wasserwaga, nm. — p. Libella.
Wasserzupa, nm., wodzianka, zupa z wody gorącej, masła i bułek a. chleba.
Wasz, do was należący, do was odnoszący ś., od was pochodzący, wam właściwy; w. zamiast twój; w-a miłość = tytuł, dawany dawniej osobom dostojnym — p. Waszmość.
Wasze (poufale) — p. Waszmość.
Waszeciać komu, mówić mu waszeć, tytułować go waszmością.
Waszeć — p. Waszmość.
Waszmościć, Waszmościać komu — p. Waszeciać.
Waszmościny, Waszecin, Waścin, Waćpaniny, dotyczący waszmości, należący do waszmości.
Waszmość, skr. zam. Wasza Miłość, Waszeć, Waść, Wasindziej: Waćpan, Jegomość, dawne przemówienie do mężczyzn, niższych stanowiskiem, asindziej.
Waszyngtonja, Welingtonja, łć., sosnogron, olbrzymie drzewo szyszkowate, rosnące w Ameryce północnej, dochodzące do 500 stóp wysokości (fig.).
Waszyniec, jeden z waszych.
Waść, Waścin — p. Waszmość, Waszmościn.
Waśliwy, Waśniwy, niezgodny, sprzeczający ś.
Waśnić, doprowadzać do niezgody, do sporu, wywoływać kłótnię; w. ś. na kogo, mieć do niego niechęć, gniew, urazę; w. ś. z kim, być z nim w niezgodzie, spierać ś., sprzeczać ś., kłócić ś.
Waśniwy, kłótliwy, gniewliwy, swarliwy, niezgodny; pełen waśni, pochodzący z waśni.
Waśń, niezgoda, nieprzyjaźń, niechęć, gniew; spór, zwada, kłótnia, sprzeczka, nieporozumienie.
Wat — p. Watt.
Wata, nm., wyrób z owoców rośliny bawełna, używany do podszywania nią ubrań, aby były cieplejsze, do opakowywania, do opatrunków, okładów itp.; miękki jak w.: bez woli, łatwo ulegający.
Wataha, tat., kupa zbrojna Tatarów, plondrująca w celu łupieżczym; przen., banda rabusiów.
Watażka, tat., dawny kozak ukraiński, przywódca drużyny wojskowej lub bandy rozbójniczej.
Waterklozet, ang., rodzaj wychodka z przyrządem do spłókiwania nieczystości za pomocą wody (f.).
Waterlinja, ang., linja, do której statek przy pełnym ładunku pogrąża ś. w wodzie.
Waterpas, nm., przyrząd mierniczy — p. Libella.
Waterpolo (uoterpolo), ang., gra w polo na wodzie, prowadzona przez zręcznych pływaków.
Waterproof (uoterpruf), ang., nieprzemakalna tkanina i ubranie z niej zrobione.
