Ważyć, za pomocą wagi dochodzić ciężaru czego, przekonywać ś. jaka jest ciężkość czego, na wadze; przen., roztrząsać w myśli, rozważać, rozbierać, oceniać w umyśle; określać za pomocą grundwagi położenie czego; w. grunt = określać jego wyniesienie ponad powierzchnię oceanu; chwiać wstrząsać, potrząsać, przechylać, przewracać; w. czym, kierować, władać, rządzić; szanować, czcić, poważać, szacować kogo; przywiązywać do czego wagę, cenić; narażać na niebezpieczeństwo, na szwank, ryzykować, hazardować, nie oszczędzać, wystawiać na szkodę; w. na kogo, na co, gotować coś, godzić, starać ś. coś osiągnąć, pochwycić; mieć pewną wagę, pewien ciężar; mieć pewną wartość, pewne znaczenie, znaczyć; w. ś., być ważonym, dochodzić swego ciężaru na wadze; wahać ś., chwiać ś., być niezdecydowanym, przechylać ś. to na tę, to na ową stronę, rozważając co w duchu, pozostawać w niepewności, nie wiedzieć, jak sobie postąpić; śmieć, odważać ś. na co, mieć odwagę.
Wąchać, dochodzić zapachu jakiej rzeczy, wciągając go w nozdrze; przen., dociekać czego, dochodzić, badać ostrożnie, dowiadywać ś. ukradkiem; próbować, przypuszczać; w. ś., wzajemnie poznawać swój zapach, poznawać ś. nawzajem za pomocą powonienia; przen., porozumiewać ś. tajnie, wchodzić w konszachty.
Wąchawiec, człowiek, mający dobry węch.
Wąchawy, który chętnie wącha, powąchujący, węszący.
Wądolnica, gatunek korala morskiego z pokręconemi, wydłużonemi rzędami komór, meandryna.
Wądół, dół długi a wązki i głęboki, parów, jar.
Wągielnica — p. Węgielnica.
Wągier skórny, wrzodzianka, powstająca z zatkania wylotów gruczołów łojowych — p. Wągr.
Wąglik, niebezpieczna zaraźliwa choroba zwierząt przeżuwających, przenosząca ś. i na ludzi w postaci wrzodu na karku, powstająca z bakterji wąglikowych; karbunkuł.
Wągr, mikroskopijnie drobny zarodek tasiemca, składający ś. z główki, szyjki i pęcherza, żyjący w kiszkach, szczególnie świni, i rozwijający ś. następnie w tasiemca; bąblowiec.
Wągroda, środkowa część wsi, miejsce ogrodzone.
Wągrowacieć, Węgrowacieć, dostawać wągrów.
Wągrowaty, Węgrowaty, mający na sobie wągry, osypany wągrami; mający kształt wągrów.
Wągrzak, rodzaj włókniaka z niewyraźnemi włóknami.
Wąkronić się, iść powoli, wlec ś., gramolić ś.
Wąs, zarost u mężczyzn na górnej wardze, poniżej nosa; włosy, wyrastające po bokach pyska u różnych zwierząt, przysadki, sterczące po bokach pyska nakształt wąsów: w-y u kota, u lwa, u suma; u roślin: cienki wyrostek zielny, najczęściej w kształcie skręconych spiralnie nici, za pomocą którego rośliny czepne przymocowują ś. do murów, parkanów, tyczek itp. (f.); część wystająca różnych przedmiotów i przyrządów, mająca pewne podobieństwo do wąsów ludzkich: w. u strzały, kotwicy, ankry murowej, obręczy i t. p.; nie każdy kąsa, co w-ami trząsa = mówi ś. o ludziach, udających groźnych junaków; na w. coś namotać = zakonotować sobie w pamię-
