ga w-a = obrośnięta włoskami, kosmata; wzburzony, pełen fal.
Wełnodrzew — p. Serecznik.
Wełnołomny, prujący fale morskie.
Wełnonoszy, okryty wełną.
Wełnorodny, rodzący wełnę, przynoszący wełnę.
Wełnowładny, władający wełnami czyli falami, pan morza.
Wełpa brodawkowata, gatunek ślimaka bezskorupnego, barwy czerwonawej (fig.).
Wena, łć., żyła w ciele (fig.); ochota, humor do czego, zdolność i zapał wypowiedzenia; zdolność do poezji, duch poetycki.
Wendeta, wł., sprzedaż, targ, kram; tandeta.
Wendetarka, wł., forma żeńs. od Wendetarz.
Wendetarz, wł., człowiek, handlujący staremi rzeczami, tandeciarz.
Wendetta, wł., zemsta krwawa dziedziczna u Korsykan.
Wenecki, urodzony w Wenecji, pochodzący z Wenecji; djabeł w. = osoba, dziwacznie przybrana, przen., warchoł, awanturnik; w-ie okno = szerokie kwadratowe okno, o trzech podziałach wszerz, z niewielkiemi przedziałami na szyby (fig.).
Wenera — p. Wenus.
Wenerja, łć., rodzaj zaraźliwej choroby, nabywanej przez cielesne obcowanie a. przez nieostrożne zetknięcie się z chorym, ową chorobę posiadającym, przymiot, syfilis.
Wenerować, łć., czcić, poważać, szanować.
Weneryczny, łć., dotyczący choroby a wrzodu syfilitycznego, obarczony chorobą syfilityczną.
Wenerzytka, małż morski jadalny, o skorupkach czerwonawych, wenuska (fig.).
Wenta, fr., sprzedaż, targowisko, urządzone specjalnie z ustępstwem rabatu na cel dobroczynny.
Wentyl, klapa, przykrywająca otwór przewiewny w kotle parowym (fig.); w instrumentach dętych klapa, za pomocą której można wydobyć tony chromatyczne.
Wentylacja, łć., przewietrzanie, przewiewanie, odświeżanie powietrza.
Wentylator, łć., przewiewnik, przyrząd do wpuszczania świeżego powietrza, do przewietrzania (f.)
Wentyn, fr., rodzaj gry w karty, vingtun.
Wenus, łć., bogini miłości u Rzymian, Wenera (fig.); nazwa planety, zw. także gwiazdą poranną i wieczorną, jutrzenka.
Wenuska — p. Wenerzytka.
Weń, zamiast w niego.
Wepchnąć — p. nied. Wpychać.
Weprzeć — p. nied. Wpierać
Weranda, port., przybudowanie przy domu w rodzaju altany, otwartej na zewnątrz lub oszklonej (fig.).
Werandować, port., leżeć na werandzie codziennie (na świeżym
