niczoną; w środku czego, we wnętrzu czego, w granicach pewnej przestrzeni.
Wewnętrznie, Wnętrznie, w sumieniu własnym, wewnątrz siebie, w duchu, w głębi duszy, serca; serdeczniej całej duszy, z całego serca.
Wewnętrzność — p. Wnętrzność.
Wewnętrzny, Wnętrzny, umieszczony, dokonywający ś. w środku czego, wewnątrz; minister spraw w-ych = tyczących ś. zarządu państwa; wartość w-a czego = istotna, rzeczywista, nie pozorna.
Wezbrać — p. nied. Wzbierać.
Wezbranie — p. Wzbierać; w. wód = powódź, wylew, w Biblji = potop.
Wezdma, miejsce nizkie, bagniste, zarosłe trawą; odęcie brzucha gazami.
Wezdrga, wezdrgnienie ś.
Wezdrgnąć — p. nied. Wzdrygać się.
Wezgłowie, coś wyższego, leżącego pod głową a. ją podpierającego, poduszka, na której opiera ś. głowa a. łokieć; górna część czego.
Wezgłówek, zdr. od Wezgłowie.
Wezgłówny, odnoszący ś. do wezgłowia.
Wezuwjan, minerał ozdobny z grupy sylikoidów, barwy zielonej, znajdujący ś. w okolicach Wezuwjusza, w Uralu, Szwajcarji i t. p.
Wezwa, wezwanie, głos wzywający, powołujący.
Wezwanie, przywołanie, przyzwanie, przywołanie, rozkaz stawienia ś.: w. do sądu, do wojska; odezwa piśmienna do wszystkich; list okólny, okólnik, proklamacja, powołanie, stan, zawód, do którego kto z natury czuje ś. usposobionym.
Wezwawczy, odnoszący ś. do wezwania, zawierający wezwanie, wzywający.
Wezwyczajać (się), dok. Wezwyczaić (ś.); przyzwyczajać (ś.), wdrażać (ś.), wkładać (ś.) do czego.
Wezykatorja, łć., plaster przygotowany z owadów t. zw. much hiszpańskich, naciągający bąble na ciele, używany jako środek leczniczy.
Wezykatoryjny, łc., dotyczący wezykatorji, zawierający ją.
Wezykularny, łć., odnoszący ś. do pęcherzyków płucnych.
Wezyr, arab., minister w Turcji; wielki w. = pierwszy minister, kanclerz w Turcji.
Weźreć się — p. nied. Wżerać ś.
Węborek, naczynie kilkugarncowe bednarskiej roboty, z pałąkiem a. powrózkiem do ujmowania z góry, sąd, sądek, wiadro.
Węch u ludzi i zwierząt: zmysł, za pomocą którego dochodzą do świadomości zapachy i skojarzone z niemi wyobrażenia, powonienie; wciąganie zapachu za pomocą nozdrzy, wąchanie; psi w. = spryt w odnajdywaniu dla siebie korzyści; w-em szukać, dochodzić = wąchać, przewąchiwać, przen., śledzić, tropić, wyczuwać.
Węchacz, człowiek, obdarzony czułym węchem.
Węchosz, pies, mający dobry węch.
Węchowy, odnoszący ś. do węchu, zmysłu powonienia: rzecz w.
Węda, Wędka, przyrząd do łowienia ryb, składający ś. z wędzika, czyli drewnianej rękojeści a. kija, sznurka i haczyka, ukrytego w przynęcie (fig.); wziąć, złapać kogo na w-ę = usidlić obietnicami.
Wędak, gatunek robaka Pierścienicy, barwy żółto-brunatnej, rosówka (fig.).
Wędkarz, rzemieśl-
