Śmiertelny, podległy śmierci; odnoszący ś. do śmierci: ś-e łoże, ś-a pościel; sprowadzający śmierć, przynoszący śmierć, zabójczy: ś-a rana, choroba; zabijający duszę, prowadzący ją do zatracenia, do piekła: grzech ś-y; koszula ś. = rodzaj prześcieradła, w które u Żydów zawijają umarłych; nadzwyczajny, niezwykły, niezmierny; męczący; nie do zniesienia, okrutny: ś-e nudy; biją na mnie ś-e poty = obfite poty, połączone z ogólnym osłabieniem ciała, nadzwyczajna obawa; rzecz., śmiertelnik.
Śmierzyciel, człowiek, który co uśmierza.
Śmierzyć, uśmierzać, łagodzić, koić, tłumić, miarkować.
Śmieszek, śmiech, uśmiech; ś-i i chichoty = ciągły śmiech; szyderstwo, żart bolesny, urąganie; rozśmieszający innych, żartowniś, trefniś, błazen; człowiek, który lubi śmiać ś., człowiek skłonny do śmiechu, stroić sobie z kogo ś-ki = wyśmiewać kogo, żartować z kogo, szydzić; przedni ząb u człowieka.
Śmieszka, kobieta, rozśmieszająca innych; kobieta, lubiąca śmiać ś., skłonna do śmiechu; chichotka; ptak siewkowaty z rodziny mew właściwych (fig.); motyl nocny z rodziny falic.
Śmieszkować, żartować, dworować, błaznować, trefnować, żartować.
Śmiesznie, przysł., sposobem śmiesznym, wywołując śmiech, dziwacznie.
Śmieszność, właściwość tego, co jest śmieszne, co wywołuje śmiech, komizm, rzecz dziwaczna, śmieszna.
Śmieszny, wywołujący śmiech, zdolny rozśmieszyć, zabawny, ucieszny, komiczny; godny śmiechu; dziwaczny, cudaczny.
Śmieszyć, wywoływać śmiech, rozśmieszać, pobudzać do śmiechu, rozweselać.
Śmietana, tłuszcz, zbierający ś. na powierzchni kwaśnego mleka, kwaśna śmietana; ś. wapienna = wapno gaszone, czyli wodan wapnia, rozprowadzone wielką ilością wody, mleko wapienne.
Śmietanka, tłuszcz, zbierający ś. na powierzchni niegotowanego słodkiego mleka; ś. towarzystwa = osoby wybitniejsze, stojące na czele towarzystwa, wyróżniające ś z pośród innych.
Śmietankowy, zrobiony ze śmietanki: masło ś-e, lody ś-e.
Śmietanomierz, narzędzie, używane do oznaczania ilości śmietany, zawartej w mleku.
Śmietanowy, zrobiony ze śmietany, zaprawiony śmietaną.
Śmietniczka, szufelka do zmiatania śmieci.
Śmietnik, miejsce, gdzie wyrzucają śmiecie, skrzynia a. dół na śmiecie, kupa śmieci.
Śmiga, skrzydło u wiatraka (f.); rodzaj węgielnicy; przyrząd w kształcie rozszczepionego kija do wyrzucania pocisków kamiennych, proca; sztuka drzewa sosnowego na grzbiet do skrzydeł wiatraka.
Śmigać, dok. Śmignąć: bić, uderzać, smagać, chłostać końcem czegoś smagłego; rzucać, ciskać; ś. z łuku, strzelać; przebiegać, przelatywać, biec, pędzić.
Śmigawka, kij rozszczepiony na końcu do wyrzucania pocisków kamiennych.
Śmigły, wysmukły, smagły, wysoki; szybki, prędki.
