Wielbląd, Wielbłąd, zwierzę ssące z rzędu parzystokopytnych przeżuwających, o szyi długiej, nogach wysokich i grzbiecie, zaopatrzonym w jeden a. dwa duże garby tłuszczowe, o sierści miękkiej, wełnistej (2 fig.).
Wielblądnik, Wielbłądnik, człowiek, doglądający wielbłądów, pastuch wielbłądów.
Wielblądowy, Wielbłądzi, dotyczący wielbłąda, pochodzący z wielbłąda; zrobiony z sierści wielbłądziej.
Wielblądzica, samica wielbłąda.
Wielblądzie, Wielblądko, małe wielbłąda.
Wielbłądka wiechcica, motyl z rodziny garbatek, z podrzędu prządkówek.
Wielce, przysł., bardzo, w znacznej mierze, w wysokim stopniu, w wielkim stopniu.
Wiele, przysł., w wielkiej liczbie, w znacznej ilości, dużo, niemało, mnogo, siła, moc; za w. = nadto, zanadto; jaką ilość?, ile?, w jakiej wielkości?, w jakiej mierze?
Wielebność, tytuł honorowy, dawany osobom duchownym.
Wielebny, chwalebny, godzien czci; tytuł, dawany osobie duchownej: księdzu, zakonnikowi, pastorowi.
Wielekroć — p. Wielokroć.
Wielena lucyna, motyl z rodziny wielen, z rzędu motylowców.
Wielipierz, drobny motyl z podrzędu piórolotkowców, o skrzydłach rozciętych na wązkie paski, delikatnie upierzonych, piórolotek (fig.).
Wielistan, ptak kurowaty z rodziny bażantów, o ogonie wachlarzowatym o 2-ch wydłużonych sterówkach, argus (fig.).
Wielkanoc, u Izraelitów: uroczystość, ustanowiona na pamiątkę wyjścia z niewoli egipskiej; u chrześcijan: uroczystość pamiątki Zmartwychwstania Chrystusa.
Wielkanocny, odnoszący ś. do uroczystości Wielkiej Nocy.
Wielki, mający znaczne rozmiary, znacznie wysoki, szeroki, długi a. głęboki; liczny, mnogi, liczący w sobie wiele jednostek; niepospolity, niecodzienny, nieprzeciętny, niezwykły, niepowszedni; przenoszący innych pod jakimkolwiek względem, znamienity, znakomity, wyborny, wielce uzdolniony, wzniosły, podniosły; wyróżniający ś. w czymś złym, potworny, okropny, bardzo zły, przeciwny naturze ludzkiej, ohydny, wstrętny, wyćwiczony, wyrafinowany w złym; ważny, doniosły, nie bylejaki, nie lada jaki; nic nie znaczący, nie posiadający żadnej wartości: w-ie nic, w-ie zero, w-ie głupstwo; silny, mocny, gwałtowny, głośny, wogóle natężony pod jakimkolwiek względem; gwałtowny, namiętny, niepohamowany; trudny do zniesienia, dokuczliwy, doskwierający, okrutny, srogi, nieznośny; tytuł, dodawany do imienia panujących, a czasem wodzów, mężów stanu, który szczególnie odznaczyli ś. w historji: Karol W., Kazimierz W., Grzegorz W. papież, W. Kondeusz; wyraz, dodawany do tytułu dla oznaczenia wyższego stopnia w hierarchji urzędniczej: hetman w., w. książę litewski, W-e Księstwo Poznańskie; w. mistrz krzyżacki;
