Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/255

 Wielkopolanin, mieszkaniec Wielkopolski.

 Wielkopolanka, forma żeńska od Wielkopolanin.

 Wielkopolszczyzna, wszystko, co odnosi ś. do Wielkopolski, co ją charakteryzuje.

 Wielkopostny, dotyczący wielkiego postu, przypadający podozas wielkiego postu.

 Wielkorada, rada najwyższa państwa, senat.

 Wielkoręki, mający wielkie ręce.

 Wielkorząd, w dawnej Polsce: urzędnik, zarządzający dochodami z miast i dóbr królewskich, wielkorządca, prokurator gieneralny: w. krakowski.

 Wielkorządca, zarządca prowincji, gubernator, namiestnik.

 Wielkorządczyna, żona wielkorządcy.

 Wielkorządczyni, zarządzająca krajem, wielkowładczyni.

 Wielkorządztwo, urząd, władza wielkorządcy, część kraju, będąca pod zarządem wielkorządcy.

 Wielkosercy, mający wzniosłą duszę, szlachetny, wspaniałomyślny.

 Wielkoskrzydły, mający wielkie skrzydła.

 Wielkoszpon, zaginiony rodzaj zwierząt ssących z rzędu szczerbatych.

 Wielkoszyj, zaginiony rodzaj zwierząt ssących z rodziny pochworogich.

 Wielkość, takie lub inne rozmiary jakiegoś ciała fizycznego, szerokość, wysokość, długość; przymiot tego, co jest wielkie; wielka ilość, mnogość, liczność; przen., wzniosłość, szlachetność, wspaniałomyślność, wielkoduszność; ogrom, szkaradność, okropność: w. zbrodni, występku; w mat., pewna ilość jednostek, uważana, jako całość, którą można powiększać a. zmniejszać, wogóle poddawać wszystkich działaniom matematycznym; w astron., stopień natężenia światła u gwiazd; gwiazda pierwszej, drugiej, trzeciej i t. d. w-i; wasza w. = tytuł, dawany dawniej biskupom.

 Wielkotygodniowy, dotyczący wielkiego tygodnia, ostatniego przed Wielkąnocą.

 Wielkouch — p. Uszak.

 Wielkouchy, mający wielkie uszy.

 Wielkoustny, mający wielkie usta.

 Wielkowładny, potężny, wielowładny.

 Wielkozęby, mający wielkie zęby.

 Wielkuchny, nie bardzo wielki.

 Wielkusz, wielkolud, olbrzym.

 Wielmi, przysł., wielce, bardzo.

 Wielmoża, magnat, możnowładca.

 Wielmożeństwo, potęga, wielmożność.

 Wielmożnić, Wielmożyć, czynić możnym; wysławiać, wynosić, wychwalać; dawać tytuł wielmożnego; podnosić wartość, oceniać wyżej; w. ś., nabierać władzy, potęgi, mocy, wielkości; być mocnym, wielowładnym, potężnym, wielmożnieć.

 Wielmożnie, przysł., mogąc wiele, mając władzę, z wielką mocą, możnie, potężnie; wspaniale, okazale.

 Wielmożnieć, stawać ś. wielmożnym, potężnym, rość w cnoty, w zacność, w moc, we władzę.

 Wielmożnik, możnowładca.

 Wielmożność, wielka możność, wielka moc, wielka władza, potęga; uwielbienie, wielka chwała, cześć; hojność, wspaniałość; okazałość, wystawność; tytuł, dawniej nadawany osobom możnym, dziś pospolicie wszystkim osobom z inteligiencji.

 Wielmożny, bardzo możny, potężny, wiele mogący; wspaniały, hojny; okazały, wystawny, kosz-