biegać szybko z jednego miejsca na drugie, poruszać wciąż ciałem, siedząc na miejscu; w. ś. przed oczami = zjawiać ś. i znikać, snuć ś.; w. ś. w głowie = nie umieć myśleć systematycznie, mieć nieład w głowie.
Wiercielnica, motyl z rodziny wycinek, z podrzędu prządkówek.
Wiercimak, Wiercioch, wałek okrągły do wiercenia, do rozcierania czego w jakim naczyniu.
Wiercipięta, Wiercipiętka, szałaputa, wietrznik, trzpiot, fircykktórego wszędzie pełno, kręcący ś. wszędzie bez potrzeby; lekkoduch, człowiek nadskakujący, pochlebca.
Wiernica, powiernica.
Wiernie, przysł., nieobłudnie, sumiennie, szczerze, z zaufaniem, z uległością, z oddaniem ś.; ściśle, dokładnie, prawdziwie, zgodnie z rzeczywistością.
Wiernik, powiernik, poufalec; wyznawca jakiej religji.
Wierność, szczerość w oddaniu ś. komu, sumienność w postępowaniu względem kogo, w wykonywaniu obowiązków; przywiązanie, zaufanie; ścisłość, dokładność, zgodność z rzeczywistością.
Wierny, nie zdradzający, niezdradliwy, dochowujący wiary; wykonywający sumiennie swe obowiązki względem kogo, nie odstępujący go w żadnym razie, nie łamiący przyrzeczenia; szczerze przywiązany do kogo; pilnujący powierzonego mu dobra; szczerze oddany swej wierze; ścisły, dokładny, zgodny z rzeczywistością; rzecz., wyznawca Kościoła chrześcijańskiego.
Wierozub — p. Wirozub.
Wiersz, łć., szereg wyrazów, liczb, zwykle zapełniający całą linję od końca do końca; ustęp z Pisma Ś-go, werset; rzecz, pisana rymami; drobny utwór poetycki; w. biały a. metryczny., miarowy = sposób wysłowienia myśli swoich taki, że wyrazy układają ś. w stopy cz. miary określone; w. rymowany = sposób wysłowienia swoich myśli taki, że co pewną liczbę sylab następują sylaby, rymujące ś. z sobą.
Wiersza, samołówka na ryby i raki, pleciona z długich i cienkich rózeg wiklinowych, w kształcie walca, zamkniętego z jednego końca (fig.).
Wierszokleta, Wierszorób, lichy poeta, rymarz.
Wierszopis, Wierszotwórca, człowiek, piszący wiersze, rymotwórca, poeta.
Wiorszopisarski, odnoszący ś. do wierszopisarza.
Wierszopisarstwo, Wierszopistwo, pisanie wierszem, rymotwórstwo.
Wierszopiska, Wierszotwórka, kobieta, pisząca wiersze, poetka.
Wierszować, łć., układać wiersze.
Wierszowy, łć., dotyczący wiersza a. wierszy.
Wierszydło, marny, nędzny wiersz, licha poezja.
Wierszyk, zdr. od Wiersz; w-ki, wiersze, bajeczki, pisane dla dzieci.
Wiertel, Wirtel, nm., miara objętości rzeczy sypkich i płynnych, ćwierć; miara powierzchni pola — p. Wiardunek.
Wiertelnik, nm., urzędnik miejski, schodząny na grunt w charakterze biegłego.
Wiertka, zwierzę jamochłonne z gromady gąbczaków, wiercące skały i koralowiny (fig.).
Wierutny, prawdziwy, istny w znaczeniu ujemnym; do najwyż-
