Wikłać, plątać, gmatwać; wplątywać, sprawiać, że ś. kto a. co zaplącze, ugrzęźnie; przen., robić nieporządek, nieład, być powodem zamieszania, warcholić, wichrzyć; w. kogo, wplątywać go w jaką sprawę; w. ś. gmatwać ś., plątać ś., wplątywać ś. w co; przen., dawać ś. wplątać w co; przypominać ś. niejasno.
Wikłanina, zamieszanie, zamęt, zagmatwanie, gmatwanina, matanina, krętanina.
Wikławiec, niewielkie zwierzę ssące drapieżne z rodziny niedźwiedzi (fig.).
Wikt, łć., żywność, stół, życie.
Wiktorja (Victorja), łć., zwycięstwo; bogini zwycięstwa; rodzaj powozu lekkiego, dwuosobowego.
Wiktorja regia, koroniarka gujańska, roślina z rodziny grzybieniowatych, której liście okrągłe pływają po wodzie na wyrastających z dna łodygach, dochodzą do 8 stóp w obwodzie, a kwiaty do 14 cali średnicy (fig.).
Wiktować, łć., żywić kogo swoim kosztem, utrzymywać kogo na swym stole; w. ś., stołować ś. u kogo, karmić ś., jadać.
Wiktuały, łć., artykuły spożywcze; żywność.
Wilajet, tur., prowincja, namiestnictwo w Turcji.
Wilanella, Vilanella, wł., śpiew z cechą sielskości, śpiew pasterski, stary taniec włoski ze śpiewem.
Wilcza jagoda, roślina jadowita z rodziny psiankowatych, pokrzyk (fig.}.
Wilczaszek, zdr. od Wilczek.
Wilczaty, mający maść taką, jak u wilka, szary, bury.
Wilczątko — p. Wilczę.
Wilczek, młody, mały wilk; człowiek, udający potulnego, niewinnego, rabuś, złodziej, zbój; człowiek zły, ponury, a skryty; boczna gałązka, odnoga, wyrastająca z pnia drzewa; wierzchnia pozioma krawędź dachu, gdzie schodzą ś. obie jego strony.
Wilczełyko, roślina jadowita z rodziny wawrzynkowatych (fig.).
Wilczeniec, choroba drzew.
Wilczę, Wilczątko, szczenię wilka.
Wilczomlecz, roślina trwała, trująca z rodziny wilczomleczowatych, ostromlecz (f.).
Wilczomleczek, motyl z rodziny sfinksów, z podrzędu zmierzchnikowców.
Wilczomleczowate, rodzina roślin dwuliściennych bezpłatkowych, z rzędu trójsiennych.
Wilczooki, mający oczy podobne do wilczych.
Wilczura, szuba, palto, bekiesza, podszyte futrem wilków.
Wilczy, należący do wilka, odnoszący ś. do niego, pochodzący z wilka; właściwy wilkom, taki, jak u wilka; w. dół = samołówka na wilki, jama na wilki, wilkownia; rodzaj obrony, fortyfikacji ziemnej w kształcie jamy lejkowatej z utkwionym w środku kołkiem ostrym (fig.); w. słup = samołówka na wilki w kształcie słupa dębowego, zakopanego pionowo, ze szparą w podłuż, w której więźnie łapa wilka; pokazać
