obliczona bez uwzględnienia oporów: tarcia, środowiska i t. d., w odróżnieniu od prędkości rzeczywistej.
Wirtuoz, wł., mistrz w jakiej sztuce; artysta, wykonywający po mistrzowsku utwory muzyczne.
Wirtuozka, wł., forma żeńska od Wirtuoz.
Wirtuozowski, wł., odnoszący ś. do wirtuoza, właściwy wirtuozowi.
Wirtuozowstwo, wł., mistrzowstwo, artyzm wirtuozom właściwy, biegłość.
Wirydarski, łć., dotyczący wirydarza.
Wirydarz, łć., murawa lub gaik ze ścieżkami krętemi dla przechadzki, skwer, ogród ozdobny przy domu.
Wirydarznik, łć., ogrodnik, chodzący około wirydarzy.
Wirydarzyk, łć., mały wirydarz.
Wirylista, łć., członek sejmu, zasiadający nie z wyboru, lecz wskutek zajmowanego stanowiska z mocy statutu krajowego.
Wirylny, łć., osobny, oddzielny, dawany w imieniu instytucji, mającej prawo posyłać od siebie deputowanego do parlamentu: głos w.
Wirzyć się, kręcić ś., jak wir, krążyć dokoła, obracać ś.
Wisać — p. Wisieć.
Wisiec, wisielec.
Wisieć, być zawieszonym, przyczepionym w jednym punkcie powyżej środka ciężkości, zwisać; być powieszonym, straconym na szubienicy, dyndać na niej; być blizkim upadku, ledwo trzymać ś. na czym; przen., z trudnością utrzymywać ś. na jakim stanowisku, na jakim urzędzie, pozostawać gdzie bez istotnej dla siebie korzyści; trzymać ś. w powietrzu na jednym miejscu za pomocą ledwo dostrzegalnego ruchu skrzydeł; zagrażać komu, być dla kogo niebezpiecznym, grozić zwaleniem ś. na kogo; opierać ś., polegać na kim; wahać ś., być w niepewności, być niezdecydowanym; ściana, skała w-i = jest pochylona pod kątem ostrym do podstawy; w. u czyjej szyi = obejmować go rękami za szyję; życie w-si na włosku, na jednym włosku = jest w wielkim niebezpieczeństwie utraty życia, śmierci; ledwo żyje; co ma w., nie utonie = winowajcę, prędzej czy później, spotka zasłużona kara.
Wisielec, człowiek, którego powieszono a. który sam ś. powiesił, trup na szubienicy; człowiek zasługujący na powieszenie, obwieś, łotr, nikczemnik, szubienicznik.
Wisielny, wiślany.
Wisienka, mała wiśnia, drzewko a. owoc wiśni.
Wisior, to, co wisi, zwiesza ś., ozdoba, wisząca przy ubraniu, feston, brelok.
Wisiorek, zdr. od Wisior.
Wisk, ang. — p. Wist.
Wiskacha, zwierzę ssące południowej Ameryki z rzędu gryzoniów, spokrewnione z zającem (fig.).
Wiskać — p. Iskać.
Wiski, ang., rodzaj powoziku na wysokich kołach.
Wisny, giętki, ciągnący ś.
Wist, ang., rodzaj 4-osobowej gry w karty; napój z herbaty, cytryny i wina czerwonego.
Wistoczyć (się), wcielić (ś.) w istotę.
Wistować, ang., w grze w preferansa: grać przeciw graczowi, który wziął taljon.
Wisus, urwisz, lampart, ladaco, nicpoń, łotr, niegodziwiec.
