w których objawia ś. włoskowatość, rurki kapilarne; w-te naczynia = cieniutkie rozgałęzienia tętnic, wnikające do wszystkich tkanek organizmu i doprowadzające do nich świeżą krew.
Włoskownica, gatunek wijącej ś. rośliny.
Włosogłów, glista obła, mieszkająca w kiszce grubej człowieka (fig.).
Włosokrasny, mający piękne włosy.
Włosonóg, pająk płucowaty z rzędu nieprzędących, szczupłonogich.
Włosopad, wypadanie włosów.
Włosopław, ryba koścista skrzelowata, piersiopłetwa, wstęgowata.
Włosopysk, gatunek ślimaka tylnoskrzelnego o wielkim półkolistym żaglu na głowie, zając morski (fig.).
Włosówka (-wek), szczypczyki do wyrywania włosów.
Włoszczyzna, wszystko, co odnosi ś. do Włoch a. Włochów, język, charakter, obyczaje włoskie; ogrodowizny, z Włoch do nas sprowadzone, warzywa, np. kalafiory, kalarepa, selery, karczochy i t. p.
Włoszeć, stawać ś. Włochem, nabierać cech włoskich.
Włoszek, zdr. od Włoch.
Włoszka, kobieta rodem z Włoch.
Włoszyć, przemieniać na Włocha, przerabiać na włoskie.
Włościanin, mieszkaniec włości a. wsi, trudniący ś. rolnictwem, wieśniak, rolnik, chłop.
Włościanka, kobieta wiejska, wieśniaczka, chłopka, kmiotka.
Włościański, ściągający ś. do włościanina a. do włości, chłopski.
Włościaństwo, stan włościanina; stan włościański, chłopstwo, lud wiejski.
Włość, wieś a. kilka wsi sąsiednich, należących do jednego właściciela; prowincja, kraj, państwo; zbior., mieszkańcy włości, włościanie, chłopi.
Włośnica, roślina z rodziny traw, podobna z ziarn do prosa — p. Trychina.
Włośnik, roślina cebulkowa z rodziny liljowatych; w-ki = delikatne włoski, pokrywające korzeń rośliny i ciągnące z ziemi soki pożywne.
Włowić — p. nied. Wławiać.
Włożyć — p. nied. Wkładać.
Włóczebne (-ego), danina z jaj, składana dawniej przez włościan panom; danina od włościan, od bronowania.
Włóczek, Włoczek, poganiacz wołów, zaprzężonych w bronę; rybak, włóczący sieci; flisak na Wiśle.
Włóczenica, włóczęga.
Włóczenka, mała włócznia.
Włóczęga, chodzenie, jeżdżenie w różne strony, bez właściwego celu, zwykle połączone z próżniactwem, włóczęgostwo, włóczenie ś., wałęsanie ś., tułactwo, tułaczka, człowiek włóczący ś.; gatunek paproci.
Włóczęgostwo, chodzenie, jeżdżenie w różne strony bez celu, wałęsanie ś., włóczenie ś., włóczęga.
Włóczka, włóczenie broną, bronowanie; słabo skręcona nić wełniana różnie farbowana, używana do wyszywania na płótnie a. kanwie; wada wina, polegająca na tym, że wlecze ś., ciągnie ś., jak nić; pismo drobne, ciągnące ś. łańcuszkiem.
Włóczkowy, dotyczący włóczki, zrobiony z włóczki.
Włócznia, rodzaj dzidy a. lancy z ostrzem trzykąt-
