Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/293

Ta strona została przepisana.

Wodniczy (-ego), w dawnej Polsce urzędnik, czuwający nad dostarczaniem wody miastu; woziwoda, nosiwoda.

Wodnić, napełniać wodą, rozbierać wodą, rozwadniać.

Wodnieć, nabierając w siebie wodę, stawać się wilgotniejszym a. rzadszym.

Wodnik, ptak żórawiowaty z rodziny chróścieli (fig.); rodzaj pająka wodnego drapieżnego, topnik (fig.); jeden z dwunastu gwiazdozbiorów zodjaka (fig.) — p. Wodniczy.

Wodnistość, właściwość tego, co jest wodniste, co pełne wody, w czym jest dużo wody.

Wodnisty, mający w sobie wiele wody, rozprowadzony znaczną ilością wody.

Wodnocieniep. Akwatynta.

Wodnokrewność, temperament flegmatyczny.

Wodnokrewny, flegmatyczny.

Wodnolity, z wód usłany, ścielący ś. po wodzie.

Wodnopławnyp. Wodopławny.

Wodnowzorzysty, mający po sobie wzory jakby fali morskiej, morowy.

Wodnoziemny, Wodoziemny, żyjący w wodzie i na ziemi, ziemnowodny.

Wodny, odnoszący ś. do wody, mający styczność z wodą, mieszkający w wodzie albo nad wodą, rosnący w wodzie a. nad wodą, poruszany za pomocą wody, służący do jazdy po wodzie, zrobiony z wodą: młyn w., statek w., wojsko w-e = marynarka, flota; farby w-e = rozcierane; papier w. = nie klejowy, drukarski; znaki w-e na papierze = przezroczyste, pod światło tylko widzialne; cło w-e = opłata za przejazd po moście, mostowe; wilk w. = szczupak; barwa w-a = błękitnawa, modra; szkło w-e = faliste; puchlina w-a = choroba, powstająca z zebrania ś. płynu surowiczego w nadmiernej ilości w jakiej części ciała; pióro w-e = roślina trwała z rodziny pierwiosnkowatych, okrężnica bagienna; nici w-e = rośliny wodne, wyglądające jak zielone nitki; orzech w. = roślina wodna z rodziny wiesiołkowatych.

Wodociąg, urządzenie, mające na celu dostarczenie miastom dobrej wody, za pomocą odpowiedniego urządzenia: rurami, kanałami i t. p.; akwedukt (2 fig.).

Wodociągowy, odnoszący ś. do wodociągu.

Wodociek, kanał, rura, ściek, którym spływa woda; ściek, spływanie wody.

Wodogłowie, choroba, powstająca ze zbytniego nagromadzenia się płynu surowiczego w jamie czaszkowej, w worku opon mózgowych.

Wodogrzmot, duży wodospad.

Wodoklon, jawor wodny.

Wodoląg, owad z rzędu dwuskrzydłych, płaskawych.

Wodolecznictwo, leczenie chorób za pomocą zimnej wody, za pomocą różnych zabiegów: obmywań, okładów, opasek, kąpieli itp.

Wodoleczniczy, odnoszący ś. do wodolecznictwa, zastosowany do wodolecznictwa.

Wodolej, człowiek, który co leje a. nalewa — p. Wodnik.

Wodolejcap. Wodolej.

Wodomiar, mierzenie spadku wody; przyrząd automatyczny do mierzenia wody, zużytej w wodociągu,