Śródnocny, zjawiający ś., zdarzający ś. wśród nocy.
Śródnoże, środkowa część nogi.
Śródodwieczerz, Śródwieczerz, początek wieczoru, zmierzch; na ś. — o zmierzchu.
Śródpał, ognisko soczewki.
Śródpiersiowy, odnoszący ś. do środka piersi, umieszczony w środku piersi.
Śródpolny, położony wśród pól.
Śródpołudnie, środek poranka.
Śródpoście — p. Środopoście; połowa, środek wielkiego postu.
Śródpowietrzny, umieszczony pośród powietrza, unoszący ś. w powietrzu.
Śródręcze, środkowa część ręki.
Śródrost, rośnięcie z wewnątrz.
Śródrynkowy, położony pośrodku, rynku.
Śródsierdzie, błona, wyściełająca wewnętrzną, ścianę serca.
Śródstopie, środkowa część stopy (fig.).
Śródszaniec, szaniec mniejszy, zasłonięty przez większy.
Śródwaga, instrument, służący do stwierdzania, czy dana płaszczyzna jest ściśle pozioma, libella, waserwaga.
Śródwieczerz — p. Śródodwieczerz.
Śródwietrzny — p. Śródpowietrzny.
Śródwiosenny, ukazujący ś. podczas wiosny.
Śródziemny, położony w środku ziemi; otoczony z wielu stron lądem: morze Ś-e.
Śródzimowy, zdarzający ś. podczas zimy.
Śrót — p. Śrut.
Śrótować — p. Śrutować.
Śrótownik — p. Śrutownik.
Śrótówka, rodzaj strzelby myśliwskiej.
Śruba, nm., wałek, dokoła którego od jednego do drugiego końca jest wyrżnięty rowek, wijący ś. spiralnie; ś. Archimedesa = śruba o rowku dostatecznie głębokim, zwykle złożonym z oddzielnych skrzydeł, spiralnie zwiniętych dokoła trzpienia czyli okrągłego wałka, służy do przesuwania wody, do podnoszenia jej; ś. okrętowa = śruba, zastosowana do poruszania okrętów (f.); przen., ś. podatkowa = dążność do powiększania podatków.
Śrubinek, nm., rodzaj ślimaka przodoskrzelnego, (fig.).
Śrubować, nm., przykręcać, przymocowywać śrubą; przen., podnosić, zwiększać nadmiernie: ś. cenę, podatki; ś. ś., być śrubowanym; przen., wkręcać ś., przedostawać ś., przenikać dokąd, jak śruba.
Śrubowiec, nm., wodny statek, okręt posuwany skutkiem obrotuśruby, umieszczonej pod jego spodem, zanurzonej w wodzie, poruszanej siłą machiny parowej (fig.).
Śrubownica, nm., przyrząd do wyrabiania śrub; rodzaj ślimaka strzałkojęzycznego.
Śrubowy, nm., odnoszący ś. do śruby: ś. klucz = narzędzie żelazne z otworem kanciastym do chwytania za kanciastą głowę śruby celem jej zakręcenia a. odkręcenia (fig.).
Śrubsztak, nm., imadło, narzę-
