ci, wieszczenie, prorokowanie; to, co ś. prorokuje o przyszłości, wieszczba, przepowiednia, proroctwo; znak, mający przepowiadać przyszłość, wróżka, omen; rozpocząć co pod złą w-ą = nieszczęśliwie, wśród okoliczności nieprzyjaznych; zacząć co pod dobrą w-ą = szczęśliwie.
Wróżbiarka — p. Wróżka.
Wróżbiarski, dotyczący wróżbiarza, właściwy wróżbiarzowi, wieszczy, przepowiedni, proroczy.
Wróżbiarstwo, sztuka wróżenia, przepowiadania przyszłości.
Wróżbiarz, Wróżbita, Wróżek, człowiek, trudniący ś. przepowiadaniem przyszłości z pewnych oznak, prorok, wieszczek.
Wróżbit, Wróżbita — p. Wróżek.
Wróżbitka, forma ż. od Wróżbita.
Wróżebny, dotyczący wróżby, wróżbiarski.
Wróżek — p. Wróżbiarz.
Wróżka, znak, zapowiadający co na przyszłość, wróżba, omen; wróżenie, wieszczenie, odgadywanie przyszłości; kobieta, trudniąca ś. przepowiadaniem przyszłości, prorokini, wieszczka, wróżbiarka.
Wróżnik — p. Wróżek.
Wróżyć, odgadywać przyszłość, wieszczyć, prorokować; rokować co komu na przyszłość, przepowiadać; tuszyć, mieć nadzieję, że się co stanie.
Wrunąć, wedrzeć ś., wpaść dokąd z hałasem, z trzaskiem.
Wrychle, przysł., rychło, prędko, niebawem, wkrótce, zaniedługo, wnet.
Wryć — p. nied. Wrywać.
Wryjek, owad z podrzędu tęgopokrywych.
Wryjkowaty, podobny do wryjka.
Wrytnica trąbkowa, gatunek robaka, należącego do pierścienic (f.).
Wrytoszczękie, rząd ryb kościstych.
Wryty, wgłębiony w co za pomocą rylca; wpojony, wrażony głęboko: w. w pamięć; wkopany: stoi, jak w. = stoi nieruchomie, osłupiały z podziwu.
Wrywać, dok. Wryć; ryjąc zagłębiać co w co, wkopywać, wciskać, wpychać, wtykać; w. ś., ryjąc zagłębiać ś., wbijać ś. w głąb, wciskać ś., wpychać ś.
Wrywać się, dok. Werwać się; wdzierać ś. dokąd gwałtem, przemocą wpadać w głąb czego.
Wrzask, mocny, przenikliwy głos człowieka a. zwierzęcia; krzyk przenikliwy, gwar wielki głośnej rozmowy wielu osób, hałas.
Wrzaskliwie, przysł., z wrzaskiem, głosem przenikliwym, bardzo głośno, hałaśliwie, krzykliwie.
Wrzaskliwy, krzyczący przeraźliwie, bardzo krzykliwy; pełen wrzasku, hałasu; skłonny do wrzasku, lubiący kłócić ś., podnoszący głos z byle powodu; mający zwyczaj mówić, rozprawiać mocnym, podniesionym głosem.
Wrzasnąć — p. nied. Wrzeszczeć; krzyknąć przeraźliwie.
Wrzawa, szum, wielki szmer, hałas, gwar, zgiełk, powstający, gdy wiele osób zacznie naraz głośno mówić.
Wrzawić, robić wrzawę, podnosić zgiełk.
Wrzawisko, okropna wrzawa, hałas przeraźliwy.
Wrzawliwy, pełen wrzawy, szumu, hałasu, wrzasku; zgiełkliwy, gwarny.
Wrząco, przysł., gorąco, ogniście; zapalczywie, gniewliwie, namiętnie, gwałtownie.
Wrzącość, przymiot tego, co jest wrzące.
Wrzący, który wre, kipiący; gorący, skwarny; zapalczywy, na-
