Współcześnie, Spółcześnie, przysł., jednocześnie z kim, z czym, w tym samym czasie, co i coś innego.
Współcześnik, Spółcześnik, człowiek, żyjący w tym samym czasie, co i ktoś inny, współczesny.
Współczłowiek, Spółczłowiek, człowiek w stosunku do innego człowieka, bliźni.
Współczucie, Spółczucie, podzielanie czyjegoś smutku, odczuwanie czyjejś niedoli, troski, litość, politowanie, współubolewanie
Współczuć, Spółczuć, czuć razem z kimś, czuć to samo, co i ktoś inny, dzielić, podzielać czyjeś uczucia.
Współczynnik, Spółczynnik, w mat., czynnik liczbowy wyrazu algiebraicznego, koeficjent.
Współczynny, Spółczynny, działający wspólnie z kim innym.
Współdłużnik, Spółdłużnik, dłużnik w stosunku do innych dłużników tego samego wierzyciela.
Współdymny, Spółdymny, używający tegoż ogniska, co i ktoś inny; rzecz., człowiek, używający wspólnego z kim ogniska, współmieszkaniec, współlokator.
Współdyrektor, Spółdyrektor, człowiek, zarządzający czym wspólnie z kimś innym, stojący na czele jakiejś instytucji, szkoły, fabryki i t. p. wspólnie z kimś innym.
Współdziałacz, Spółdziałacz, człowiek, wspólnie w czym działający z kimś innym, wspólnie przyczyniający ś. do czego, biorący udział w czym, współczynny.
Współdziałać, Spółdziałać, działać wspólnie z kim, brać udział, uczestniczyć w czym, przykładać ś., przyczyniać ś. do czego.
Współdziałanie, Spółdziałanie, wspólne działanie z kimś innym, uczestnictwo, udział w działaniu wraz z innemi.
Współdziedzic, Spółdziedzic, człowiek, będący dziedzicem razem z kimś innym; człowiek, posiadający jaką własność wspólnie z kimś innym.
Współdziedzictwo, Spółdziedzictwo, wspólne dziedzictwo, własność wspólna, wspólne władanie.
Wspódziedziczka, Spółdziedziczka, forma ż. od Współdziedzic.
Współdziedziczyć, Spółdziedziczyć, dziedziczyć wspólnie z kimś innym, być współwłaścicielem majątku.
Współdzierżawca, Spółdzierżawca, człowiek, dzierżawiący co wraz z kimś innym, współarendarz.
Współdzierżawczyni, Spółdzierżawczyni, forma żeń. od Współdzierżawca.
Współdzierżawić, Spółdzierżawić, dzierżawić, trzymać w dzierżawie co wspólnie z kimś innym.
Współdzierżeć, Spółdzierżeć, posiadać co wspólnie z kimś innym, być współwłaścicielem czego.
Współgłoska — p. Spółgłoska.
Współgłośny, Spółgłośny, wydający dźwięk wspólnie z innym dźwiękiem.
Współgość, Spółgość, gość w stosunku do innych gości, będący gościem jednocześnie z innym gościem, współbiesiadnik.
Współgrający, Spółgrający, grający razem z kim; rzecz., grający razem z innemi grającemi.
Współgranicze, Spółgranicze, wspólna granica dwu krajów, dwu majątków, pogranicze, miedza graniczna.
Współgraniczny, Spółgraniczny, graniczący z czym, graniczny, ościenny.
Współgrzeszny, grzeszący wraz z kim innym.
Współgrzeszyć, Spółgrzeszyć, grzeszyć wspólnie z kim innym.
Współhandlować, Spółhandlować, handlować razem z kim innym.
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/322
Ta strona została przepisana.