Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/325

Ta strona została przepisana.

Współoskarżyciel, Spółoskarżyciel, człowiek, który oskarża razem z innymi.

Współożywiać, Spółożywiać, dok. Współożywić, Spółożywić; ożywiać razem a. jednocześnie z kimś innym.

Współpanować, Spółpanować, panować wspólnie z kim innym, dzielić z kimś panowanie.

Współparafjanin, Spółparafjanin, mężczyzna, mieszkający w tejże parafji, co i inny parafjanin.

Współparafjanka, forma żeńska od Współparafjanin.

Współplemiennik, Spółpiemiennik, mężczyzna, należący do tegoż plemienia, co i ktoś inny.

Współplemienny, Spółplemienny, należący do tegoż plemienia.

Współplemię, Spółplemię, jedność plemienia, wspólność plemienna.

Współpłacić, Spółpłacić, płacić razem z kimś innym.

Współpłakać, Spółpłakać, płakać razem z kimś innym.

Współpoddanka, Spółpoddanka, poddanka w stosunku do innych poddanek.

Współpoddany, Spółpoddany, pozostający w tymże, co i ktoś inny, poddaństwie.

Współpodróżniczka, Spółpodróżniczka, Współpodróżna, Spółpodróżna, towarzyszka podróży, odbywająca podróż razem z inną podróżującą.

Współpodróżnik, Spółpodróżnik, Współpodróżny, Spółpodróżny, towarzysz podróży.

Współpodróżować, Spółpodróżować, podróżować razem z kim innym.

Współpogrzebać, Spółpogrzebać, Współpogrześć, Spółpogrześć, pogrzebać razem z kimś innym.

Współpomagać, Spółpomagać, pomagać komu razem z kimś innym.

Współpomocnica, Spółpomocnica, forma żeńska od Współpomocnik.

Współpomocnik, Spółpomocnik, pomocnik w stosunku do innega pomocnika, pracujący razem, pomagający razem z innym w jakiej pracy.

Współposiadacz, Spółposiadacz, człowiek, posiadający coś na własność razem z kimś innym.

Współposiadaczka, Spółposiadaczka, forma żeńska od Współposiadacz.

Współposiadać, Spółposiadać, posiadać coś wspólnie z kimś innym.

Współposłaniec, Spółposłaniec, człowiek, posłany razem z innym posłańcem, współgoniec.

Współposłannik, Spółposłannik, człowiek, którego posłano razem z kimś innym, współdelegat.

Współpośrednictwo, Spółpośrednictwo, pośrednictwo wspólne z kimś innym.

Współpośrednik, Spółpośrednik, człowiek, pośredniczący wraz z kimś innym w jakiejś sprawie.

Współpowietnik, Spółpowietnik, mieszkaniec tego samego powiatu.

Współpozwany, Spółpozwany, człowiek obwiniony i pozwany do sądu wraz innemi osobami.

Współpracować, Spółpracować, być zajętym jakąś pracą wraz z kim innym a. z innymi.

Współpracownica, Spółpracownica, forma żeńska od Współpracownik.

Współpracownictwo, Spółpracownictwo, praca wspólna z jedną lub wielu osobami, udział w jakiejś pracy, przyczynianie ś. do wykonania czego; w. w jakimś piśmie = zasilanie go pracami swego pióra; w. w jakim interesie, sklepie, fabryce = stanowisko, zajęcie pracownika, urzędnika i t. p.

Współpracownik, Spółpracownik,