Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/327

 Współrząd, Spółrząd, rząd, rząd wspólny, rządzenie wspólne z kimś innym.

 Współrządca, Spółrządca, człowiek, rządzący wspólnie z kimś innym, monarcha, panujący wspólnie z innemi monarchami, współregient; człowiek, administrujący czym razem z kim innym.

 Współrządztwo, wspólne rządy, sprawowane wspólnie z kimś innym.

 Współrzecznik, Spółrzecznik, rzecznik, orędownik w stosunku do innych rzeczników, współpatron.

 Współrzemieślnik, Spółrzemieślnik, towarzysz w rzemiośle.

 Współrzędny, postawiony w jednym rzędzie wraz z innemi: zdania w-e = zdania główne względem siebie a. zdania poboczne, odnoszące ś. do jednego głównego względem siebie.

 Współsędzia, Spółsędzia, sędzia, sądzący jaką sprawę z innemi sędziami, towarzysz sędziego.

 Współsiedzieć, Spółsiedzieć, siedzieć razem z kim.

 Współsiostra, Spółsiostra, siostra w stosunku do innej siostry; siostra w Chrystusie.

 Współsługa, Spółsługa, służący a. służąca w stosunku do innych służących tegoż pana.

 Współsłużba, Spółsłużba, służba wspólna.

 Współsłużebnica, Spółsłużebnica, forma żeńska od Współsłużebnik.

 Współsłużebnik, Spółsłużebnik, towarzysz służby.

 Współsłużyć, Spółsłużyć, służyć razem z kimś innym.

 Współspadkobierca, Spółspadkobierca, mężczyzna, na którego spada sukcesja wraz z innemi spadkobiercami.

 Współspadkobierczyni, forma żeńska od Współspadkobierca.

 Współspajać, dok. Współspoić;. łączyć razem, spajać, zespalać.

 Współsprawca, Spółsprawca, człowiek, który wraz z innemi dopuścił ś. jakiegoś czynu, współwinowajca.

 Współsprawczyni, forma żeńska od Współsprawca.

 Współstołowniczka, forma żeńska od Współstołownik.

 Współstołownik, Spółstołownik, mężczyzna, stołujący ś. gdzie razem z kimś innym.

 Współstworzenie, stworzenie w stosunku do innych stworzeń, stworzenie takie, jak i my.

 Współswat, Spółswat, swat w stosunku do innych swatów; swatający jednocześnie z kim innym.

 Współsypiać, Spółsypiać, sypiać z kim razem.

 Współśpiewaczka, Spółśpiewaczka, forma żeńska od Współśpiewak.

 Współśpiewać, Spółśpiewać, śpiewać z kimś razem.

 Współśpiewak, Spółśpiewak, śpiewak, występujący wraz z innemi śpiewakami w chórze, w operze i t. p.

 Współśrodkowość, w figurach gieometrycznych posiadanie wspólnego środka, koncentryczność.

 Współśrodkowy, Spółśrodkowy, w mat., o kołach, kulach i innych figurach: mający wspólny środek, koncentryczny.

 Współświadczyć, Spółświadczyć, świadczyć wspólnie z kimś innym.

 Współświadek, Spółświadek, świadek, świadczący razem z innym świadkiem w tejże sprawie.

 Współświekier, Spółświekier, świekier w stosunku do innych świekrów.

 Współświęcić, Spółświęcić, święcić razem z kimś.

 Współświętować, świętować razem z kimś innym.