Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/330

Ta strona została przepisana.

ficznych, religijnych, naukowych, estetycznych, politycznych i t. p.

Współwyzwoleniec, Spółwyzwoleniec, człowiek, wyzwolony wraz z kimś innym.

Współwznieśćp. nied. Współwznosić.

Współwznosić, Spółwznosić, dok. Współwznieść, Spółwznieść; wznosić co razom z kimś innym, razem a. jednocześnie z czym innym.

Współwzrastać, Spółwzrastać, dok. Współwzrosnąć, Spółwzrosnąć; wzrastać wspólnie z kimś a. z czymś.

Współwzrosnąćp. nied. Współwzrastać.

Współzabójca, Spółzabójca, człowiek, który wspólnie z kimś zabił kogo a. co.

Współzalotnica, Spółzalotnica, forma żeńska od Współzalotnik.

Współzalotnictwo, Spółzalotnictwo, prowadzenie zalotów jednocześnie z kimś innym, współubieganie ś., konkurencja, rywalizacja miłosna.

Współzalotniczka, Spółzalotniczkap. Współzalotnica.

Współzalotnik, Spółzalotnik, współzawodnik, konkurent, rywal.

Współzawodnica, Spółzawodnica, Współzawodniczka, Spółzawodniczka, forma żeńska od Współzawodnik.

Współzawodnictwo, Spółzawodnictwo, ubieganie ś. o co razem z kimś, rywalizacja, konkurencja.

Współzawodniczkap. Współzawodnica.

Współzawodniczyć, Spółzawodniczyć, iść z kim w zawody, ubiegać ś. o co wspólnie z kim, rywalizować, konkurować o co.

Współzawodnik, Spółzawodnik, mężczyzna, ubiegający ś. o co razem z kimś, współzawodnik, konkurent, rywal.

Współziemianin, Spółziemianin, mieszkaniec tej samej ziemi, powiatu, krainy, prowincji, co i ktoś inny.

Współziemianka, forma żeńska od Współziemianin.

Współziomek, Spółziomek, człowiek, pochodzący z jednej ziemi, z jednego kraju, z jednego państwa z kimś innym.

Współznaczny, Spółznaczny, jednoznaczny.

Współżołnierz, Spółżołnierz, towarzysz broni.

Współżycie, pożycie wspólne z kimś — p. Symbjoza.

Współżywić się, Spółżywić się, żywić ś. wspólnie z kimś innym.

Wspórp. Wspora.

Wspuchnąć, nabrzmieć, spuchnąć, napuchnąć, wzdąć ś. od puchliny.

Wspuszyć, napuszyć w górę, wzdąć, zrobić napuszonym; w. ś., napuszyć ś., nadąć ś.; przen., stać ś. zarozumiałym.

Wspychać się, wzbijać ś. w pychę, wynosić ś.

Wstaćp. nied. Wstawać.

Wstawap. Sinus.

Wstawać, dok. Wstać; z położenia siedzącego a. leżącego przechodzić w stojące, pionowe; w. przed kim = dla uczczenia go podnosić ś. z siedzenia; w. z łóżka = podnosić ś. po śnie a. chorobie; w. z martwych = po wracać do życia; o słońcu, księżycu, gwiazdach = wschodzić; włosy mi w-ają na głowie z przerażenia = jeżą ś.; przen., rozpoczynać ś., urzeczywistniać ś., nabierać kształtów realnych, wszczynać ś., przychodzić do życia; ruszać ś., ocykać ś. z apatji; wznosić ś., podnosić ś., sterczeć.

Wstawiać, dok. Wstawić; stawiać co w środku czego, wkładać co do czego, umieszczać co wewnątrz czego, wsadzać co do czego; wprawiać, osadzać co na pewnym miejscu: w. szybę w oknie,