mady płazińców, o ciele wąskim, długim, barwy czerwonawej (fig.).
Wstężyca, rodzaj wodorostu koralowatego.
Wstrachnąć się, przestraszyć ś.
Wstręt, to, o co przedmiot, dążący w pewnym kierunku, odbija ś., zawada, przeszkoda; być komu na w-cie = przeszkadzać, zawadzać; stanąć komu na w-cie = stanąć na przeszkodzie; czynić komuś w-ty = przeszkadzać mu w wykonaniu jego zamiarów; odpór, opór: dać, czynić komuś w. = dawać odpór, opierać ś.; doznać w-u, nieść w. = napotkać opór i odejść z niczym; uczucie przykre, wywołane widokiem czegoś, rażącego nasz zmysł etyczny lub estetyczny, odraza, niechęć: mieć, powziąć w. do kogo, do czego; mieć w. do jakiej potrawy.
Wstrętnie, przysł., wzbudzając wstręt, odrazę; odrażająco, niechlujnie, bardzo brzydko.
Wstrętny, wzbudzający wstręt, odrazę, przykry, bardzo brzydki, nienawistny.
Wstrząs, wstrząśnięcie, wstrząśnienie: w. nerwowy.
Wstrząsacz, Wstrząsca, Wstrzęsiciel, człowiek, który co wstrząsa.
Wstrząsać, dok. Wstrząsnąć; trząść raz po raz, potrząsać, chybotać, wprawiać w ruch lekki; przen., poruszać, wzruszać; wywoływać zaburzenia, niesnaski; wywoływać wstręt, odrazę; w. ś., być wstrząsanym, chwiać ś., kołysać ś., chybotać ś., trząść ś.; wzruszać ś., poruszać ś.; doznawać wstrętu, odrazy, wzdrygać się.
Wstrząsnąć — p. nied. Wstrząsać.
Wstrząśnięcie, Wstrząśnienie, rzecz. od Wstrząsać.
Wstrzelać, dok. Wstrzelić; wrażać pocisk, strzeliwszy wpuszczać, wpędzać; wstrzykiwać, np. lekarstwo.
Wstrzemięźliwie, przysł., ze wstrzemięźliwością, umiarkowanie, powściągliwie, skromnie.
Wstrzemięźliwość, wstrzymywanie ś. od trunków, od szkodliwych przyzwyczajeń, od rzeczy, niszczących zdrowie, wogóle od wszelkich nadużyć; powściągliwość, umiarkowanie.
Wstrzemięźliwy, wstrzymujący ś. od rzeczy szkodliwych, nie pijący trunków; powściągliwy, zachowujący miarę, nie czyniący nadużyć; umiarkowany, skromny.
Wstrzęsły, który się wstrząsł, zatrząsł, wstrzęsiony.
Wstrzykiwać, dok. Wstrzyknąć; strzyknąwszy, wpuszczać jaki płyn w co, wszprycowywać, wtryskiwać.
Wstrzykiwanie — p. Injekcja.
Wstrzyknąć — p. nied. Wstrzykiwać.
Wstrzymać — p. nied. Wstrzymywać.
Wstrzymywać, dok. Wstrzymać; sprawiać, że ktoś a. coś zatrzyma ś., stanie, przestanie coś robić, powstrzymywać, zatrzymywać, bamować, powściągać; odkładać, odwlekać; nie pozwalać upaść; w. ś., przestawać iść, dążyć w pewnym kierunku, przestawać coś robić, zatrzymywać ś., powstrzymywać ś.; hamować ś., powściągać ś., miarkować ś., nie chcieć czegoś czynić, krępować ś. w robieniu czegoś.
Wstyd, uczucie, wstrzymujące od złego, nieprzystojnego, niewłaściwego czynu przez obawę niesławy, hańby, złej opinji, wstydliwość; przykre uczucie, jakiego doznajemy przy ujawnieniu naszego złego, niewłaściwego, nieprzystojnego postępku; w. mi = wstydzę ś.; jak ci nie w.? = czyż ś. nie wstydzisz?; płonąć ze w-u = rumienić ś.; miejże w.! = wstydź ś.!; niewinność panieńska, dziewictwo; członki wstydliwe, srom.
