Wulgaryzator, łć., ten, co wulgaryzuje, popularyzator.
Wulgaryzować, łć., popularyzować; czynić zrozumiałym a. dostępnym dla wszystkich; wprowadzać w życie powszechne.
Wulgata, łć., przekład łaciński Biblji, dokonany przez św. Hieronima w IV w., zatwierdzony przez sobór Trydencki i przyjęty przez Kościół katolicki.
Wulkan, łć., bożek ognia i kowali u starożytnych Rzymian (fig.); góra ogniem i lawą ognistą buchająca (fig.); przen., człowiek gorącego, zapalczywego usposobienia, prędko wybuchający; tańczyć na w-ie = nie zdawać sobie sprawy z niebezpieczeństwa.
Wulkaniczny, łć., powstały wskutek działania ognia wewnątrz ziemi: wyspa w-a, skała w-a.
Wulkanista, łć., wyznawca teorji wulkanizmu.
Wulkanizm, łć., teorja gieologiczna, podług której ziemia otrzymała swą postać wskutek działania ognia.
Wulkanizować, łć., rozpalać, hartować kauczuk za pomocą silnego ognia i siarki.
Wulkanizowany, łć., którego wulkanizowano; w. kauczuk = kauczuk, zmieszany z siarką.
Wuzdać, ubrać w uzdę, okiełznać.
Wwabiać, dok. Wwabić; wabiąc wciągać w co, przywabiać, przynęcać.
Wwalać, dok. Wwalić w co; waląc coś ciężkiego, wrzucać, wtrącać, wpychać: w. na co = coś ciężkiego umieszczać na czymś z wysiłkiem, wtaczać co na co; w. ś. w co, wpadać w co całym ciężarem; przen., wchodzić dokąd ciężkim krokiem, wtaczać się.
Wwalić — p. nied. Wwalać.
Wwiać — p. nied. Wwiewać.
Wwiązać — p. nied. Wwiązywać.
Wwiązanie, rzecz, od Wwiązać; wprowadzenie w posiadanie prawne.
Wwiązywać, dok. Wwiązać; wiążąc wplatać w co, wiązać, wplątywać w co; w. książkę = oprawiać ją, wszywać w okładki; w. kogo w majętność = wprowadzać go urzędownie w prawno posiadanie dóbr, intromitować; w. ś., być wwiązywanym; przen., dostawać ś. dokąd podstępnie, ukradkiem, wkradać ś., wnęcać ś.; wchodzić w posiadanie prawne nowo nabytego majątku.
Wwiąź, akt wprowadzenia kogo do boru nabytego, dokonany w sądzie bartnym.
Wwić — p. nied. Wwijać.
Wwiercać, dok. Wwiercić; wkręcać, wśrubowywać; w. ś., być wwiercanym; przen., wkradać ś., wciskać ś., wkręcać ś. dokąd.
Wwieść — p. nied. Wwodzić.
Wwiewać, dok. Wwiać, Wionąć; o wietrze: wiejąc, dmąc wrzucać co w co, powiewem przynosić zdala, wdmuchiwać.
Wwieźć — p. nied. Wwozić.
Wwijać, dok. Wwić, Wwinąć; wijąc sznur, wkręcać między pasma; obwijać, okręcać; w. ś., być wwijanym; przen., wijąc ś., wścibiać ś., kręcąc ś. wbiegać.
Wwikłać (się), wplątać (ś.) w jaką niemiłą sprawę.
Wwinąć — p. Wwijać.
Wwionąć — p. nied. Wwiewać.
Wwlekać — p. Wewlekać.
Wwłaszczać, dok. Wwłaszczyć; wprowadzać w prawne posiadanie majątku; w. ś., wchodzić w prawne posiadanie czego.
Wwłaszczyć – p. nied. Wwłaszczać.
Wwodzić, dok. Wwieść; wieść
