pewien wynik: na dobre, na złe komu w-i; korzystać a. tracić na czym, na jakim przedsięwzięciu, na jakiej sprawie; w. na kogo, na co, kierować ś. na kogo, na co, zostawać czym, mieć taką czy inną karjerę: w. na porządnego człowieka, na adwokata, na wielkiego pana; przen., upływać, kończyć ś., mieć ś. ku końcowi, kończyć swą drogę, swą czynność: rok wyszedł = upłynął; zegarek wyszedł = rozkręciła się w nim sprężyna i stanął; przen., być wydawanym, rozpraszać ś. na wydatki, być łożonym na co: wyszły mi pieniądze; w-ą zapasy, kończą ś., do tej potrawy w-dzi dużo masła; przetrwać czas określony, dotrwać do pewnego terminu: żałoba mu wyszła; w. suknię, obuwie = rozszerzyć, rozchodzić je przez używanie a. wynaszać, podniszczyć je przez używanie; w. za mąż za kogo = zostawać jego żoną; w. z ust = być wymawianym, wypowiadanym; z ust mu to nie w-dzi = ciągle o tym mówi; w. z dzieciństwa, z lat młodzieńczych = wyrastać; w. z głowy, z rozumu, z pamięci = wypadać, wylatywać, być zapominanym; nie może mi to wyjść z głowy = nie mogę o tym zapomnieć; w. z mody, ze zwyczaju = być zaniedbywanym, zarzucanym, jako zwyczaj, jako moda, przestawać być w użyciu; w. na jaw = ujawniać ś.; w. na świat = rodzić ś., ukazywać ś.; wyszła książka, numer czasopisma = został wydany; wyszło nowe prawo, rozporządzenie = zostało ogłoszone w drodze ustawodawczej; w. z granic, z kluby, z ryzy = przestępować granice dozwolone, wypadać z porządku, wpadać w nieład; ospa w-dzi na wierzch = objawia ś. wysypką naskórną; na mój numer wyszedł wielki los loterji = został wyciągnięty; wyszło zadanie arytmetyczne = zostało rozwiązane; pasjans wyszedł = dał ś. ułożyć; w. na swoje, na swoim = nie tracić na jakim przedsięwzięciu, wycofywać kapitał włożony; w-dzi na jedno = rezultat, skutek jest zawsze ten sam, bez różnicy; w-dzi na mojem = dzieje ś. tak, jak przepowiedziałem, okazuje ś., że miałem słuszność; wyszło na tym, że = skończyło ś. na tym, taki był rezultat; w. na czym, jak Zabłocki na mydle = tracić wszystko; w. ś., nachodzić ś. do syta, nasycić ś. chodzeniem; nieosob., w-dzi ś. = ludzie wychodzą.
Wychodzień, emigrant, wychodźca.
Wychodzony, którego wychodzono, wytarty, wyszarzany przez chodzenie; rzecz., marsz, grany albo śpiewany podczas jakiego obrządku, przy wychodzeniu skąd.
Wychodztwo. opuszczanie ojczyzny w celu osiedlenia ś. w innych krajach, emigracja, osadnictwo; zbior., emigranci, wychodźcy.
Wychodźca, człowiek, opuszczający ojczyznę dla osiedlenia ś. w innym kraju, osadnik, emigrant.
Wychopić się, wybiedz szybko, wyrwać się.
Wychopień, chleb w małych bochenkach, na ogniu upieczony, podpłomyk.
Wychorować się, wyjść z długiej choroby, wyzdrowieć po długiej chorobie.
Wychorzały, wynędzniały wskutek choroby, schorowany.
Wychorzeć, zmizernieć, schudnąć, wynędznieć w chorobie.
Wychować — p. nied. Wychowywać.
Wychowały, dobrego chowu: koń w.
Wychowanek — p. Wychowaniec.
Wychowanica, Wychowanka, ko-
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/350
Ta strona została przepisana.