skradając ś., pełzając, wysuwać ś., wydobywać się skąd.
Wyczosek — p. Wyczesek.
Wyczubić, wytargać za czuprynę; w. ś., pobić ś. wzajemnie, wytargać ś. za czuby.
Wyczy p. Wyczany.
Wyczyniać, dok. Wyczynić; o zbożu: czyścić zboże, wymiatając kłosy z ziarn, strączki z grochu i t. p.; wyłączać, wydzielać, usuwać, wyrzucać.
Wyczyniec, roślina z rodziny traw (fig.).
Wyczysko, pole po ściętej wyce.
Wyczyszczać, dok. Wyczyścić; oczyszczać, wyłączając, wymiatając nieczystości, rzeczy niepotrzebne, brudy, usuwać je, doprowadzać do czystości, zupełnie co oczyszczać.
Wyczyścić — p. nied. Wyczyszczać.
Wyczytać — p. nied. Wyczytywać.
Wyczytywać, dok. Wyczytać; czytając co, dowiadywać ś. stąd o czym; w. co z czego a. w czym, z oznak zewnętrznych, np. z wyrazu twarzy, ruchów, czynności, odgadywać wewnętrzny nastrój ducha; odczytywać, odcyfrowywać coś niewyraźnie napisanego, z trudem dochodzić, co napisano, usiłować wyrozumieć coś, niezrozumiało wyłożonego na piśmie, dociekać myśli; wszystko do końca odczytywać.
Wyć, wydawać głos żałosny, jednostajny, przeciągły: o człowieku: krzyczeć, wrzeszczeć bardzo głośno i przeciągle, płakać głośno; śpiewać źle.
Wyćwiczyć, wybić, wychłostać, wysmagać; ćwicząc wydoskonalić, wdrożyć do czego, wprawić, nauczyć; w. ś., ćwicząc ś., nabyć wprawy, wydoskonalić ś.; w. kogo = wprawić go w co; obić go.
Wyćwierkać, wydać głos ćwierkający, ćwierkaniem wyśpiewać; w. ś. = dużo i długo naćwierkać ś.
Wyćwiklin, roślina z rodziny wyćwiklinowatych, hodowana w ogrodach dla liści jadalnych, podobnych do szpinaku.
Wyćwiklinowate, rodzina roślin dwuliściennych.
Wydać — p. nied. Wydawać.
Wydajać, dok. Wydoić; dojąc wydobywać całą ilość mleka z wymion; przen., wypijać wszystko; wydobywać co z kogo, ile tylko można, wyzyskiwać.
Wydajność, to, co zasiew wydaje, obfitość plonu, urodzajność; to, co zboże przy omłocie wydaje, urodzaj, plon; korzyść z jakiego przedsiębiorstwa, z jakiej pracy, czynności i t. p.
Wydajny, dający obfity plon, urodzajny, plenny; o zbożu: omłotny; dający znaczne, poważne korzyści, zyski, rezultaty.
Wydanie, rzecz. od Wydać; powtórny druk jakiej książki, pisma; panna na w-u = dziewczyna dorosła, mogąca już iść za mąż.
Wydarcie, rzecz. od Wydrzeć.
Wydartek, to co komuś wydarto przemocą, gwałtownie zabrano, łup, zdobycz, łupież.
Wydarty, zabrany przemocą — p. Wydrzeć.
Wydarzać się, dok. Wydarzyć ś.; trafiać ś., przytrafiać ś., zdarzać ś.
Wydarzenie, zdarzanie, przygoda, wypadek.
Wydatek, to, co wydano na co, pieniądze wydane, wydawanie, ekspens, rozchód.
Wydatkować, wydawać pieniądze, robić wydatek, ekspensować.
Wydatkowy, odnoszący ś. do wydatku, rozchodowy.
Wydatnie, przyślą wyraźnie, wybitnie, oczywiście, jawnie, rażąco.
Wydatność, cecha tego, co jest wydatne, wybitność.
