Świdrownia, miejsce, gdzie świdrują armaty.
Świdrownik, człowiek, pracujący, świdrem, wiertarz.
Świdryk — p. Kołatek.
Świdrzyć oczami = patrzeć badawczo, starać ś. coś zbadać wzrokiem; uciekać ś. do wybiegów, kręcić.
Świdwa, krzew ogrodowy z rodziny dereniowatych (fig).
Świdwina, drzewo, świdwy.
Świdwowy, odnoszący ś. do świdwy; zrobiony ze świdwy.
Świeca, cylindryczna pałeczka z łoju, wosku, stearyny, parafiny i t. p. z knotem pośrodku do oświecania; w artyl., gatunek racy do oświecania terenu; ś. rzymska = gatunek fajerwerku, ogni sztucznych; w dawnych czasach rodzaj tortury, pochodnia do przypiekania skazanych, indagowanych i t. p.; w bot. ś. nocna — p. Wiesiołek; nie znajdziesz nic lepszego, choćbyś ze ś-ą szukał = mimo najstaranniejszych poszukiwań; igły szukając, za grosz ś-y spalił, gra nie warta ś-y = wiele zachodu, a mało rezultatu; prosty jak ś. = zupełnie prosty; przy ś-y pracować = przy świetle ś-y; w lmn., ś-e = oczy jelenia.
Świecarnia, zakład, gdzie wyrabiają świece, fabryka świec.
Świecarz, rzemieślnik, wyrabiający świece, pracownik w fabryce świec; kupiec, sprzedający świece, mydlarz.
Świechtać, brudzić, tłuścić, walać, morusać, paskudzić.
Świecić, wydawać z siebie blask, światło, błyszczeć, promienić ś., lśnić ś., połyskiwać, bić światłem; przeprowadzać kogo ze światłem, przyświecać, nieść przed kim światło, poprzedzać go ze światłem; ś. oczami = strzelać, zerkać; ś. oczami gdzie, przed kim = bywać gdzie, przychodzić gdzie niechętnie, z prawdziwą przykrością; ś. za kogo oczami = wstydzić ś. za nieobecnego; ś. łokciami, bokami = mieć w ubraniu dziury na łokciach; ś. zębami = uśmiechać ś., szczerzyć je, śmiać ś. często; ś. jelitami = mieć brzuch rozpruty, tak iż z niego wychodzą jelita; ś. komu bakę = schlebiać mu; ś. bokami = zwracać na siebie uwagę powszechną, ściągać wszystkich oczy na siebie; odznaczać ś., słynąć; ś. sobie = dogadzać sobie we wszystkim; ś. przykładem = dawać innym dobry przykład; Panie, ś-ć nad jego duszą = daj mu żywot wieczny; ś-i mu gwiazda szczęścia = powodzi mu ś.; mniej dba o gwiazdy, komu słońce ś-i = mało dba o drobne zyski ten, kto obfituje we wszystko; ś. ś., wydawać światło, rozlewać światło, błyszczeć, lśnić ś., połyskiwać; przen., odznaczać ś., zalecać ś., szczycić ś; obracać na siebie oczy wszystkich, zwracać powszechną uwagę; być oświetlonym: ś-i ś. w pokoju = jest zapalone światło; nie wszystko złoto, co ś. ś-i = nie należy sądzić z pozorów; co ś. prędko wznieci, niedługo ś-i; = rzecz, pośpiesznie zrobiona, mało co warta; ś-i jak ogarek w latarni = stracił na minie, spuścił nos na kwintę; świecący = błyszczący.
Świecidełko, zdr. od Świecidło.
Świecidło, ozdoba świecąca, cacko świecące; błyskotka; rzecz, mająca pozór świetny.
Świecisty, obfitujący w światło, świecący, świetny, lśniący.
Świeciuch, służący, który nosi przed kim światło, który przyświeca komu w drodze.
Świecki, światowy, odnoszący
