potracić życie, być pozabijanym od pierwszego aż do ostatniego, przestać istnieć.
Wygląd, zewnętrzna postać, powierzchowność, zewnętrzny pozór, wyraz, cera.
Wyglądać, dok. Wyjrzeć; patrzeć ze środka na zewnątrz czego, wyzierać, patrzeć z za czego; w. z czego, z pod czego, przez co, ukazywać ś., dawać ś, widzieć, sterczeć, wychylać ś., przeświecać; mieć taką lub inną powierzchowność, przedstawiać ś. oczom, mieć dobrą a. złą cerę, dobry a. zły wygląd; przen., przedstawiać ś. umysłowi; w. kogo, czego, czekać, oczekiwać z tęsknotą, z upragnieniem, patrzeć wciąż na drogę dla przekonania ś., czy nie zbliża ś. ktoś pożądany a. coś pożądanego; mieć pozór kogo, czego, być podobnym do kogo, czego; w. na szlachcica, na łotra, w. młodo, staro.
Wyglądnąć — p. nied. Wyglądać.
Wygluzować, zgładzić, wytępić, wyniszczyć, wymazać.
Wygłabiać, dok. Wygłobić; dłubiąc wydrążać, pogłębiać.
Wygładek, owad z gromady tęgopokrywych, trzystawnych.
Wygładnieć — p. Wygładzieć.
Wygładzać, dok. Wygładzić; czynić gładkim, równać, wyrównywać; przen., wytępiać, wyniszczać, wykorzeniać; w. co z pamięci = zapominać zupełnie; w. ś., gładkim ś. stawać; wytępiać ś., wyniszczać ś. wzajemnie; być wygładzanym.
Wygładzać, dok. Wygłodzić; morzyć głodem, nie dawać pokarmu, pozbawiać pożywienia, ogładzać; w. ś., morzyć siebie samego głodem, pozbawiać siebie pokarmu.
Wygładzieć, Wygładnieć, gładkim ś. stać, wypięknieć, wyprzystojnieć.
Wygłaszać, dok. Wygłosić; wyrażać co mową, mówić, wypowiadać; ogłaszać, rozgłaszać.
Wygłębiać, dok. Wygłębić; robić wgłębienia, wydrążać; zgłębiać, gruntować.
Wygłębić — p. nied. Wygłębiać.
Wygłoba, motyl z rodziny żmijówek, z podrzędu nocnicówek.
Wygłodać, wygryźć, wyjeść; wypłókać, wytrzeć, zrobić w środku dziurę; zyżyć, wypotrzebować na jedzenie; w. ś., być wygłodanym; zetrzeć ś., zepsuć ś. przez używanie.
Wygłodek, owad z gromady tęgopokrywych (fig.).
Wygłodniały, który długo nie jadł, który wygłodniał, zgłodniały, łaknący.
Wygłodnieć, z powodu braku pożywienia zostać głodnym.
Wygłodzić — p. nied. Wygładzać.
Wygłos, wygłoszenie, wypowiedzenie.
Wygłosić — p. nied. Wygłaszać.
Wygmatwać (się), wydobyć (ś.) z jakiej zawikłanej sprawy, z plątaniny, wywikłać (ś.).
Wygmerać, gmerząc wydobyć, wyszperać, wydłubać.
Wygnać — p. nied. Wyganiać.
Wygnanie, rzecz, od Wygnać; wydalenie z kraju wyrokiem sądowym a. rozporządzeniem administracyjnym, jako kara za przestępstwa, najczęściej polityczne; banicja, zsyłka; skazywać na w., iść na w., żyć na w-iu; w. dobrowolne = udanie ś. dobrowolne poza granice kraju rodzinnego; cały świat poza obrębem ojczyzny, obczyzna; miejsce ustronne, oddalone od ludzi, w którym ktoś dobrowolnie zamieszkał; życie wygnańca, tułaczka, tułactwo.
Wygnaniec, człowiek, skazany na wygnanie, banita; w. dobrowolny = emigrant.
