Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/367

 Wygódka, zdr. od Wygoda; żart., wychodek, ustęp, klozet.

 Wygórować, wzbić ś., wznieść ś. w górę; nabrzmieć, napuchnąć.

 Wygórowany, który podniósł ś., wygórował, nabrzmiały, napuchły; cena w-a = za wysoka, podniesiona ponad wartość; żądania w-e = nadto śmiałe.

 Wygrabiać, dok. Wygrabić; grabiami wygarniać, wydobywać; oczyszczać grabiami, usuwać grabieniem śmiecie.

 Wygrabki (-ów), to co wygrabiono jako niepotrzebne, odpadki, śmiecie wygrabione.

 Wygracować, gracą wyczyścić, wyrównać, gracą oskrobać.

 Wygrać — p. nied. Wygrywać.

 Wygradzać, dok. Wygrodzić; robiąc zagrodę wyłączać, pozostawiać poza jej obrębem.

 Wygramolić się, gramoląc się wydobyć ś., wydostać ś. skąd z trudnością, wyleźć z trudem na wierzch czego; wykończyć wolno jaką robotę.

 Wygrana (-ej), to, co kto w grze jakiej wygrał, zyskał; pieniądze wygrane; zwycięstwo otrzymane w bitwie, na wojnie; zysk, korzyść, otrzymana z czego; dać za w-ą = zrezygnować ze zwycięstwa, z wygranej, z możności osiągnięcia celu i t. p.

 Wygraniczać, dok. Wygraniczyć; usuwać, wypędzać, wyprowadzać poza granicę czego, wyłączać poza pewien obwód; wyobcowywać, wyznaczać granicę czego; w. ś., odgraniczać ś., występować z granic.

 Wygrany, zyskany w grze, w bitwie, na wojnie; ten, który wygrał, zwycięzca w grze.

 Wygrażać, grozić, robić pogróżki; zyskiwać, otrzymywać co od kogo, wyciskać, wymuszać pogróżkami; grozić komu, robiąc jakieś giesty: w. palcem, pięścią.

 Wygrążać (się), dok. Wygrąznąć, Wygrążyć (ś.); wydobywać (ś.), wydostawać (ś.) z pogrążenia.

 Wygrodzić — p. nied. Wygradzać.

 Wygrozić, wymóc groźbą; w. ś., wyzwolić ś. groźbami.

 Wygrywać, dok. Wygrać; odnosić zwycięstwo w grze, w bitwie, w walce, w wojnie, w procesie, w sporze, w każdym wogóle współzawodnictwie; pokonywać przeciwnika, brać nad nim górę; w. wojnę, bitwę, proces, sprawę w sądzie; w. w karty, w szachy, w bilard; otrzymywać w zysku jakąś korzyść przez pokonanie przeciwnika, zyskiwać zwycięstwem, zdobywać; przen., otrzymywać korzyść na jakim przedsięwzięciu, dobrze wychodzić na czym; wyrażać dźwiękami instrumentu muzycznego; grać na jakim instrumencie; oddawać na jakim instrumencie zasłyszaną melodję.

 Wygryz, dołek wygryziony, jamka, wygryziona przez jakie zwierzę.

 Wygryzać, dok. Wygryźć; gryząc nadwerężać, dziurawić; w. kogo skąd = tak mu dokuczać, że musi ś. wynieść, intrygami wysadzać go ze stanowiska; w. ś., przegryzając co, wydobywać się; wydobywać ś. z biedy, z kłopotu; dochodzić usilną pracą do jakiego takiego stanowiska.

 Wygryzmolić, napisać, namalować co niezdarnie, nabazgrać.

 Wygryźć — p. nied. Wygryzać.

 Wygrzać — p. nied. Wygrzewać.

 Wygrzebać — p. nied. Wygrzebywać.

 Wygrzebywać, dok. Wygrzebać, Wygrześć; grzebiąc usuwać to, co przykrywa jaką rzecz i stamtąd ją wydobywać; wykopywać, grzebiąc robić dół; w. ś., z trudnością ś. wydostawać; wywikływać ś. z trudnego położenia, wychodzić z ciężkiej choroby.