Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/376

 Wykpić — p. nied. Wykpiwać.

 Wykpigrosz, człowiek, kpinami, przypochlebianiem wyłudzający pieniądze od kogo, wykpisz.

 Wykpisz — p. Wykpigrosz.

 Wykpiwać, dok. Wykpić; kpinami, drwinami wyłudzać, wydrwiwać; wyszydzać kogo, wyśmiewać ś. z kogo; w. ś. drwinami, zręcznemi wykrętami wychodzić z trudnego położenia, wyłgiwać ś., wywikływać ś.

 Wykraczać, dok. Wykroczyć; dając krok stąpając, wychodzić poza granice czego, wychodzić z rzędu, z linji; przekraczać jakąś zasadę moralną, prawidło, naruszać jakieś prawo a. przepis prawny; zbaczać z drogi cnoty, dopuszczać ś. winy, grzeszyć, popełniać czyn niemoralny.

 Wykradacz, człowiek, który kogo a. co wykrada, złodziej, rabuś.

 Wykradać, dok. Wykraść; porywać podstępnie, ukradkiem wynosić, uwozić; w. kogo = ukradkiem, cichaczem uwozić, uprowadzać; w. ś., cichaczem wymykać ś., uchodzić, uciekać pokryjomu.

 Wykrajać — p. nied. Wykrawać.

 Wykrakać, kraczącym głosem wyrazić co, zapowiedzieć jakiś fatalny wypadek, nieszczęście; kracząc, wykrzyczeć sobie co.

 Wykrakiwać, krakać z przerwami, powtarzać krakanie.

 Wykrapiać, dok. Wykropić; kropiąc wylewać, wypotrzebowywać; kropiąc kogo święconą wodą, oczyszczać go z grzechu; w. kogo kijem = wybić, obić, wyłomotać, wygrzmocić.

 Wykrasić, dodać okrasy do czego, zaprawić okrasą, zebrać tłustość z czego; wypięknić, upiększyć.

 Wykraść — p. nied. Wykradać.

 Wykrawać, dok. Wykrajać, Wykroić; wyrzynać, wycinać, krojąc, wyrabiać co, wytwarzać.

 Wykrawanka, coś wykrajanegó; rodzaj czapki chłopskiej.

 Wykrawek, Wykrawka, kawawałek, wykrojony z czego, wycinek, odcinek.

 Wykrążać, dok. Wykrążyć; krążąc, zbaczać z drogi; wyrabiać w kształcie kręgu; robić krąg, krążek; wymyślać, knować, wykoncypowywać.

 Wykrążyć — p. nied. Wykrążać.

 Wykreskować, kreskami co wykreślić; przekreślaniem wymazać, wycieniować kreskami.

 Wykreślać, dok. Wykreślić; kreśląc, wykonywać co, rysować, wyrysowywać; przekreślaniem wymazywać; wyznaczać, oznaczać, naznaczać: w. granicę czego, sposób postępowania.

 Wykręcać, dok. Wykręcić; kręcąc, wyciągać, wydobywać ze środka: w. nabój ze strzelby; kręcąc, wyciskać, wyżymać części płynne z czego, kręcąc pozbawiać wilgoci; przen., podstępem otrzymywać, wyzyskiwać co od kogo, krętactwem wyłudzać; kręcąc, obracając w różne strony, nadawać czemu różne położenie: w. sobie palce; nadawać czemu inne znaczenie, fałszować co; przekręcać, przerabiać, nadawać inny kształt czemu, przefasonowy wać; w. czym, wywijać; jadąc, idąc, skręcać pod kątem; kręcić ś. w różne strony; kręcąc jakąś rzecz, przedstawiać ją z najlepszej strony dla oszukania patrzącego; w-ić rękę, nogę = wywichnąć, zwichnąć; w. ś., kręcić ś. na wszystkie strony, w różnych kierunkach; wywijać ś. zręcznie z trudnego położenia, wyłgiwać ś., wykpiwać ś.; uchodzić kłopotu, niebezpieczeństwa; w. ś. sianem = wymawiać ś., uniewinniać ś. dowodami niedostatecznemi, nie mającemi znaczenia, nie umieć ś. wytłumaczyć z czego, używać wybiegów.